Zgjedhjet e Spanjës, të cilat u fituan nga Partia Popullore e krahut të djathtë, por pa mbështetje të mjaftueshme për të qeverisur, shënojnë një pengesë të rrallë për ndikimin në rritje të së djathtës politike në të gjithë Evropën, siç thonë analistët. “Paftësia e PP për të fituar një shumicë qeverisëse, edhe me partnerin e saj të ekstremit të djathtë Vox do të thotë se vala radikalisht konservatore, e ekstremit të djathtë nuk ka arritur të kapërcejë Pirenejtë", tha Steven Forti, një shkencëtar politik.
“Sinjali që Spanja po i dërgon Evropës është se kjo valë mund të ndalet”, tha ai. PP mori 136 nga 350 vendet e parlamentit, e ndjekur nga socialistët e kryeministrit në largim Pedro Sanchez, që fitoi 122. Por për Fortin, ajo nuk ishte aspak “fitore si e Pirros”, por "disfatë politike".
Sondazhet kishin parashikuar një fitore të PP, se do të merrte një shumicë absolute me Vox, një aleat problematik për shkak të qëndrimeve ekstreme. Një rezultat i tillë mund të kishte sjellë të djathtën ekstreme në qeverinë e Spanjës për herë të parë që nga fundi i diktaturës në 1975. Shumë në Evropë menduan se Spanja po shkonte në të njëjtën rrugë si Suedia e Italia vitin e kaluar, ose Finlanda në fillim të këtij viti, vende ku e djathta dhe e djathta ekstreme janë bashkuar për të qeverisur.
Dhe në Romë, liderja e ekstremit të djathtë, Giorgia Meloni është kryeministre, duke kryesuar koalicionin më të ekstremit të djathtë të Italisë që nga Lufta e Dytë Botërore. “Megjithatë, nuk është e sigurt nëse rasti i Spanjës ka të ngjarë të nxisë Evropën të mendojë pak më gjatë për situatën”, thotë Thierry Chopin, një këshilltar special në Institutin Jacques Delors.
