Italia ende mbështetet te Ciro Immobile për të sfiduar Anglinë dhe tabunë në sulm në ndeshjen e radhës të Ligës së Kombeve, tani manifesti i thembres së Akilit të skuadrës blu nga kampionati i fundit evropian e në vazhdim.
Nuk mund të thuhet se Roberto Mancini nuk ka provuar gjithçka, madje edhe për të prishur hierarkitë dhe zgjedhjet, megjithatë trajneri e gjen veten ende në duart e tij një grup të shkëlqyer por pa bombarduesin klasik që zgjidh situatat.
Ai mund të jetë sulmuesi i Lazios që ka shifra të rënda në zonat e penalltisë së kundërshtarit kur vesh ngjyrat e një klubi dhe në mënyrë të pashmangshme del jashtë sa herë që aktivizohet te Italia. Të dhënat e Ciro Immobile në kombëtare janë të pamëshirshme dhe e reduktojnë atë në mbështetje të golit, të paaftë për të udhehqur sulmin nëse është e nevojshme, për të shënuar gola vendimtarë.
“Pranoj kritikat por më dhemb kur kujtohem nga shumë si sulmuesi i dështimit per t’u kualifikuar në Botëror dhe jo si ai i triumfit në Kampionatin Evropian”. Kritikat që e çuan edhe drejt vendimit thuajse te mare per t’u terhequr nga kombetarja:
“Gjithçka ka mbërritur në rrjetet sociale, ishte vërtet e vështirë, fola dhe reflektova për këtë edhe me familjen time, pastaj duke parë karrierën time mendova se nuk ishte e drejtë që ishin të tjerët për të vendosur për mua”.
Dhe ja ku ai është sërish, në prag Itali-Angli, një lojë vendimtare edhe një herë për fatin blu të Ligës së Kombeve, titullari i Italisë së Mancinit në sulm që ndryshon por jo sulmuesin e tij referues: “E kuptova që kisha ende diçka për të dhënë dhe trajneri nuk kishte asnjë dyshim se unë mund të hiqja dorë”.
Te Italia Immobile ka 55 paraqitje dhe vetëm 15 gola, që përplasen me ato të kampionatit, me 187 gola në 286 ndeshje me Lazion. “Kam fituar 4 herë cmimin si golashënuesi më i mirë ne Serie A, por në kombëtare jap më pak, ndoshta sepse kam më pak diferencë gabimi dhe dua ta teproj”. Përgjigja mund të vijë të premten, kundër Anglisë.
