Kadir qëndroi nën rrënoja për 87 orë.
Për gati 4 ditë ai kishte mbi vete blloqet e betonit që u shembën nga tërmeti dramatik me epiqendër Kahramanmaraşin.
Djali u nxor nga rrënojat i plagosur lehtë, por në përgjithësi në gjendje të mirë. Ai arriti të mbijetonte, fati deshi që shpëtimtarët ta gjenin në kohë.
Emri i tij mund të hiqet nga lista e të zhdukurve, që nuk janë shpëtuar ende dhe ndoshta nuk do të gjenden më kurrë gjallë.
Numri i të vdekurve thotë se mbi 20 mijë njerëz nuk ia dolën, vdiqën menjëherë ose përfunduan nën “batanijen” e rrënojave.
Kadir tani ndodhet në spital, nën vëzhgimin e ngushtë të mjekëve.
Kur njëri nga mjekët pa që ai vuri duart te veshët dhe i mbajti hapur, mbeti i shtangur për disa çaste.
Më pas buzëqeshja dhe një kërkesë e veçantë e të riut ia ngrohën zemrën.
Ai bëri një pyetje të thjeshtë në mbështetje të asaj feste që është një mënyrë për të mbetur njerëzor, i lidhur me jetën, pavarësisht gjithçkaje.
Djali shprehu një dëshirë; ia drejtoi një lojtari të caktuar, për t’i kërkuar fanellën me autograf.
Lojtari është Mauro Icardi, sulmuesi të cilin Galatasaray e ka huazuar nga Paris Saint-Germain dhe që duket se ka rizbuluar kohët e tij më të mira në kampionatin turk.
Me të vërtetë nuk u desh shumë që kërkesa e Kadirit të shkonte në veshin e argjentinasit.
Ish-kapiteni i Interit u përgjigj duke shpërndarë një mesazh në rrjetet sociale.
Ai tha se ishte gati ta kënaqte sa më shpejt tifozin e tij.
Bashkë me postimin e publikuar në Instagram, në të cilin djali shihet duke imituar ngazëllimin e tij ikonik (pëllëmbët hapen pranë kokës për të shijuar zhurmën e turmës), edhe mesazhi në fund:
“Kadir i vogël, shpresoj të të shoh së shpejti, kështu që mund të ta jap fanellën time dhe të të përqafoj fort”.
Teksti plotësohet me fjalët që iu referuan drejtuesve të lartë të klubit dhe vetë futbollistit
: “Kadir është një nga fëmijët tanë mrekullibërës, që u nxor nga rrënojat pas 87 orësh.
Ai është tifoz me Galatasaray.
Dr. Ahmet Şahin dhe kolegu im e kanë ekzaminuar dhe është në gjendje shumë të mirë.
Ai ishte një tifoz i Icardit dhe donte bluzën e tij me autograf”. Një gjest i thjeshtë në një moment shumë të vështirë.
Ju duhen edhe këto gjëra shumë të vogla për t’u ndjerë i gjallë.
