Javët e fundit çështja e Superligës është bërë sërish e rëndësishme me komunikimin e formatit nga A22, pra ndarja në liga kundër rënieve dhe promovimeve, të ardhurat e rëndësishme dhe madje ndeshjet që mund të shihen falas.
Me kalimin e muajve, të gjitha skuadrat që fillimisht ishin bashkuar në ndryshime të ndryshme u shkëputën gradualisht. Në Itali, pas një kohe të gjatë, edhe Juventusi bëri një hap prapa, pasi po kalonte një moment të veçantë dhe duhej t’i afrohej UEFA-s.
Megjithatë, vetë Andrea Agnelli, së bashku me Nasser Al-Khelaifi, tani president i Eca-s, kishin punuar në një projekt – të konceptuar nga një kompani britanike – shumë alternativë ndaj Superligës së parë që parashikonte një shkëputje të bujshme.
Kjo u zbulua nga ‘L’Equipe’, e cila shpjegoi në detaje këtë plan Bohr, një emër i koduar që merr frymëzim nga fizikani danez i shekullit të 20-të që punoi për bombën atomike.
Në vjeshtën e vitit 2020, më shumë se gjashtë muaj para nisjes së Superligës, pati një takim mes Agnelli dhe Al-Khelaifi, të cilët do të kujdeseshin për pjesën financiare të projektit ndërsa numri një i Juventusit do të kujdesej për qeverisjen.
Projekti Bohr, shpjegon gazeta franceze, përfshinte një kompeticion me 14 klubet me qarkullimin dhe të ardhurat më të larta plus të ftuarit e tjerë (si Lyon dhe Milan) dhe të fundit që vijnë nga kompeticionet europiane dhe jo më drejtpërdrejt nga kampionati i tyre.
Gjithsej 24 ekipe të ndara në katër grupe me nga gjashtë. Çdo ekip do të luante 32 ndeshje në shtëpi dhe jashtë.
Pas kësaj faze të parë, me tetë skuadra të eliminuara, do të vazhdonim me fazën e 1/8-at, çerekfinale, gjysmëfinale dhe finale në një ndeshje të vetme. Por aspekti i revolucionit total ishte se klubet në fjalë nuk do të luanin më në kampionatet e tyre kombëtare përkatëse.
Një shkëputje totale nga federatat, pra një Serie A – në këtë rast – pa Juven dhe Milanin, të cilët ndoshta mund të kishin dërguar edhe skuadrat B për të luajtur në kampionat.
Në projektin Bohr, UEFA – shpjegon ‘Calcio e Finanza’ – do të ishte përfshirë, e cila do të duhej “të garantonte legjitimitetin e garës dhe të ishte shpërndarësi i vetëm në një nivel solidariteti (të ndihmës së paguar për klubet e tjera)”.
Gjithmonë në rast pranimi nga organi europian në fjalë. Nga pikëpamja financiare, projektuesit e këtij kompeticioni të ri shpresonin të mblidhnin 12.2 miliardë euro në vit dhe të rishpërndanin 8.2 miliardë për klubet.
