Në secilin gur të kullës rreth zemra
rrjedh gjaku i atyre që i mbrojtën e ranë për të
në kullë fle jeta dhe vdekja kokë më kokë
kullat janë rrugët e gjata të ndezura në të gjithë fanarët
vijnë ndër fije kohësh të lashtësisë e ikin në lashtësi
në secilën kullë shqiptare rrah zemra shqip
Flenë kafkat e çara e mbi to kalon dita e nata
në secilën kullë janë sytë e duart e ëndrrat
ja tashmë herë bie mjegulla me penjëza gjaku
herë tjetër bie shi me pika të zgjuara nga gjeneza e tyre
e herë tjetër shfaqet ndonjë mi në formë XheSu-je
dorë për dore me tradhtitë e të mjerit IbKa-u
në secilën kullë ja dëgjoje rreh me gishtin në zemberek
e shkrep ndër kohë vetëtima e pushkës me hov.
