Buzëqeshja është forma e parë e komunikimit me të cilën ne kërkojmë një marrëdhënie me të tjerët: secili prind mbart në kujtesë buzëqeshjen e parë të foshnjës së tij, e cila i buzëqesh me gjithë gëzimin që mund të shprehet. Buzëqeshja është një gjest relacional që kuptohet menjëherë, pa nevojë për fjalë dhe është mënyra më e menjëhershme në të cilën ne shprehim qëllimin tonë për të vendosur komunikim me personin para nesh. Sidoqoftë, ekziston një mënyrë për të buzëqeshur dhe që çdo herë mund të transmetoni sinjale të ndryshme: kjo është arsyeja pse është e rëndësishme të mësoni se si t’i dekodoni dhe kuptoni ato.
E lindur apo e fituar? – Buzëqeshja bëhet e mundur nga veprimi i muskujve të fytyrës dhe i përket kategorisë së gjesteve primare të lindura. Qëllimi i saj i vetëm është komunikimi dhe për të gjitha qëllimet, shpesh ajo është ndër gjestet e para me të cilën ne lidhemi me personin para nesh. Disa studiues besojnë se, përpara buzëqeshjes së të tjerëve, truri reagon edhe pa ndonjë përvojë të mëparshme, duke përsëritur gjestin, pra sipas tyre aftësia për të buzëqeshur është e lindur. Të tjerët kundërshtojnë dhe thonë që të mësuarit luan një rol të rëndësishëm: i porsalinduri, në buzëqeshjen e tij të parë, në fakt kopjon gjestin e nënës së tij. Kjo teori është e vështirë të vërtetohet: do të ishte e nevojshme të studiohet sjellja e një fëmije që askush nuk i ka buzëqeshur ndonjëherë, por për fat të mirë kjo nuk ka ndodhur ende.
Hyrja në marrëdhënie – Buzëqeshja është një mënyrë e menjëhershme për të vendosur një marrëdhënie pozitive dhe është një sinjal i saktë shoqëror. Të kesh një buzëqeshje të bukur është gjithashtu e rëndësishme për të krijuar një marrëdhënie të mirë me veten, për të pëlqyer veten dhe për të përmirësuar vetëvlerësimin tuaj, aq sa procedurat kozmetike në gojë dhe dhëmbë janë ndër më të kërkuarat. Sidoqoftë, është interesante të përmendet se edhe buzëqeshja me dhëmbë të papërsosur arrin të përcjellë të njëjtën ndjenjë ngrohtësie dhe dashurie. Buzëqeshja është një gjest që është jashtëzakonisht i njohur për ne: pikërisht kjo gjë e bën më të lehtë ndërtimin e një buzëqeshje false, të aftë të vërtetojë një gënjeshtër për ndjenjat tona reale. Kujtesa instiktive që kemi ngulitur në të e bën të lehtë riprodhimin e saj në fytyrën tonë edhe kur emocionet tona nuk korrespondojnë me ndjeshmërinë që ne shprehim. Sidoqoftë, gjeste të tjera të trupit, të tilla si shprehja e syve, sjellja, gjestet e duarve, mund të tradhtojnë të menduarit tonë të vërtetë.
Llojet e buzëqeshjes – Buzëqeshja shpesh konsiderohet si një element shoqëror pozitiv, e cila na bën më tërheqës dhe na bën të ndihemi më miqësorë, të shoqërueshëm, me vetëbesim dhe për këtë arsye edhe më të aftë. Një studim i fundit, i kryer nga Universiteti i Kalifornisë në Berkeley, tregoi se, në varësi të muskujve të përfshirë në faqe, buzë dhe fytyrë, ne mund të prodhojmë lloje të ndryshme të buzëqeshjeve. Prandaj është e rëndësishme të mësoni t’i dalloni ato.
Buzëqeshja e mirëfilltë: është e shkurtër dhe simetrike, përfshin muskujt e faqeve dhe sytë përveç buzëve. Quhet gjithashtu buzëqeshja Duchenne, e emëruar pas neurologut francez Guillaume Duchenne i cili studioi dhe analizoi fiziologjinë e saj. Shpreh ndjenja të sinqerta të miqësisë, kënaqësisë dhe gëzimit. Me pak fjalë, është buzëqeshja par ekselencë.
Buzëqeshja e kënaqësisë: buzët janë të ndara, ndonjëherë ato tërhiqen pak nga njëra anë e cila i jep një asimetri të lehtë gjestit. Deri më tani është një shenjë kënaqësie.
Buzëqeshja me gojën mbyllur: buzët tërhiqen pak, por mbeten të mbyllura, muskujt e fytyrës janë të gjithë të përfshirë, faqet janë ngritur dhe japin ndjesinë se edhe sytë buzëqeshin. Por kini kujdes: është një gjest që mbetet në gjysmë të rrugës, kështu që nuk shpreh kënaqësi të plotë dhe mund të tregojë ndjenja të ndryshme, nga ndrojtja te kundërshtimi.
Buzëqeshja empatike: është e shkurtër dhe jo shumë e dukshme, por tregon mirëseardhje, inkurajim dhe dëgjim.
Buzëqeshja djallëzore: goja është një instrument i rëndësishëm i joshjes. Nëse buzëqeshja shoqërohet me elementë të tjerë të gjuhës së trupit, të tilla si zgjerimi i bebëzave, gjesti i prekjes së flokëve, veshit ose buzëve, kjo është një shenjë e tërheqjes fizike.
Buzëqeshja e rrethanave: është një buzëqeshje e rreme, e cila nuk tregon mendimin e vërtetë, por shpesh fsheh pakënaqësinë e ndrydhur. Lëvizja e buzëve është mekanike dhe shpesh tregon dhëmbë të shtrënguar. Nëse lind papritur dhe zgjat shumë, është më mirë të jesh i vëmendshëm.
Buzëqeshja asimetrike: është pothuajse një grimcë, e cila mund të ketë kuptime të ndryshme dhe të paqarta. Mund të shprehë një ndjenjë të epërsisë dhe përbuzjes, ose ironisë dhe sarkazmës, por edhe frikën ose sikletin që ndjen subjekti.
Buzëqeshja terapeutike: buzëqeshja dhe e qeshura mund të kthehen në një ilaç të vërtetë dhe një mbështetje të rëndësishme terapeutike. E qeshura ka aftësinë të stimulojë sistemin imunitar, të veprojë si një ilaç kundër depresionit dhe madje edhe qetësues i dhimbjeve. Për këtë arsye, madje dhe sidomos në momente të vështira, një buzëqeshje mund të jetë shoku ynë më i mirë.
