Secili prej nesh është pak si lojtar solo dhe pak lojtar ekipor
Cilën anë do ta zhvillojmë është e kushtëzuar nga shumë faktorë, por gjithashtu mund të varet se cilin pasion zgjedhim në fëmijëri.
Zgjedhja e një sporti në fëmijëri është kursi fillestar.
Zgjedhja e një sporti të caktuar në fëmijëri mund të ndryshojë kursin fillestar, por vetëm në kombinim me faktorë të tjerë.
Nëse dikush ka më shumë tendencë të jetë një individ nga lindja, ai gjithashtu mund të tregojë një tendencë që në sportet ekipore të jetë jashtëzakonisht kompetitiv – që skuadra e tij të fitojë me çdo kusht ose të jetë më i miri në të.
Shembull i prindërve në edukim
Kjo nevojë për t’u dëshmuar nuk do të lehtësohet ndjeshëm duke zgjedhur sporte ekipore, aq më parë nëse edukata prindërore është e tillë që të dërgon mesazhe – “Lufto, jep më të mirën nga vetja, bëhu më i miri, bëhu i pari”.
Nëse prindërit, me shembullin dhe mesazhet e tyre, fillojnë të ushqejnë stilin e bashkëpunimit dhe të përbashkësisë, ekziston mundësia që dikush të zhvillohet në drejtim të miqësisë më të madhe.
Këtu është edhe përvoja, kështu që nëse një person, përmes praktikës së tij, vlerëson se një nga dy opsionet e përmendura shpërblehet më shumë, ai me siguri do të zgjedhë atë që i sjell më shumë përfitime në të ardhmen.
