Pothuajse të gjitha familjet që më drejtohen për ndihmë kanë fëmijë shumë të ndjeshëm (HS). Ata janë fëmijë të mrekullueshëm që priren të jenë të egër dhe të guximshëm, këmbëngulës dhe pasionantë. Ata janë tepër të thellë dhe empatikë. Për shkak të intensitetit të tyre, ata janë gjithashtu të prirur të kenë më shumë sfida në përshtatjen me pritjet dhe kufijtë e jetës.
1. Ata përjetojnë ekstreme emocionale.
Fëmijët HS i shprehin ndjenjat dhe përvojat e tyre më thellë se fëmijët e tjerë. Prindërit shpesh i përshkruajnë fëmijët e tyre HS si në ekstazë ose të acaruar. Ata jetojnë në ekstreme, duke bërë pasthirrma të paarsyeshme, të tilla si: “Kurrë nuk mund të ulem në prehrin e mamasë”, edhe pse gjithmonë ulen pranë tyre.
2. Ata kanë reagime ekstreme ndaj të dhënave shqisore.
Fëmijët që janë shumë të ndjeshëm, emocionalisht, kanë gjithashtu të ngjarë të jenë më të ndjeshëm ndaj të dhënave shqisore. Ata përjetojnë pamjet, tingujt, shijet, erërat më intensivisht. Mund të refuzojnë ushqimet që kanë shije dhe erë të fortë. Ata shpesh janë shumë të përshtatur me mënyrën se si duken gjërat dhe bëhen të pakëndshme kur nuk duken siç pritej.
3. Ata janë të përshtatur fort me të gjithë dhe me gjithçka.
Fëmijët HS janë “përpunues”. Truri i tyre nuk fiket kurrë. Ata fokusohen thellësisht dhe analizojnë gjithçka. Duket sikur nuk kanë një filtër të brendshëm. Kjo i bën ata jashtëzakonisht të thellë dhe empatikë.
4. Ata kanë një nevojë për kontroll dhe mund të jenë të ngurtë dhe jo fleksibël.
Për t’u përpjekur të fitojnë kontrollin e një bote që mund të ndihet dërrmuese, fëmijët e HS dalin me ide dhe pritshmëri fikse se si duhet të jenë gjërat për ta bërë jetën e përditshme më të menaxhueshme. Duke diktuar se ku do të ulen njerëzit, si i kapin flokët, ose sa afër mund të jetë pula me karotat në pjatën e tyre të darkës – kërkesa në dukje të paarsyeshme – janë të gjithë mekanizmat e përballimit që fëmijët HS përdorin për të kontrolluar një mjedis që përndryshe ndihet jashtë kontrollit. Sa më shumë jashtë kontrollit të ndjehen fëmijët nga brenda, aq më kontrollues bëhen nga jashtë.
5. Janë më të frikësuar dhe të kujdesshëm në situata të reja.
Kur fëmijët HS hyjnë në një situatë të re—qoftë një klasë, një festë ditëlindjeje ose klasë noti—ata fillojnë edhe frikësohen. Ata pyesin veten: çfarë është ky vend? Çfarë do të ndodhë këtu? Kush janë këta njerëz? Çfarë mund të pres prej tyre? A do të më pëlqejnë? A do të jem i sigurt? A do të jem i mirë në çdo gjë që pritet prej meje këtu?
6. Ata priren të kenë një tolerancë më të ulët ndaj zhgënjimit.
Fëmijët HS priren të përjetojnë më shumë shqetësime dhe të heqin dorë më lehtë kur përballen me një detyrë sfiduese. Sikleti natyror që përjetojmë të gjithë, kur jemi në atë hapësirë ku po punojmë, por ende nuk kemi zotëruar një aftësi të re, është e patolerueshme për ta.
7. Janë të prirur për perfeksionizëm dhe e kanë shumë të vështirë të humbasin.
Fëmijët shumë të ndjeshëm (HS) kanë një tendencë për të qenë perfeksionistë. Kur ata nuk mund të bëjnë diçka saktësisht siç u thotë truri i tyre se duhet të jetë, ata e përjetojnë atë si një humbje të kontrollit që është shumë e pakëndshme dhe e vështirë për t’u toleruar.
8. Janë më të vetëdijshëm dhe lehtësisht të nënçmuar.
Fëmijët HS kanë një tendencë të preokupohen me mënyrën se si i shohin të tjerët. Ata ndihen shumë të pakëndshëm kur u drejtohet ndonjë vëmendje, edhe kur prindërit ose të rriturit e tjerë thonë gjëra komplimentuese.
