Si fëmijë, e dinim se duhej të thoshim fjalë “magjike” si “faleminderit” dhe “të lutem”. Edhe kur i përdorëm, rezultatet ishin specifike. E njëjta gjë është e vërtetë në marrëdhënie.
Të rritur tani, ne shohim se dashuria nuk është një gjë e lehtë. Ne do të donim që të dukej si romanet e Nicholas Sparks, por më shumë të kujton Game of Thrones. Ndoshta kjo është mënyra jonë e të menduarit dhe sjellja jonë.
Në përgjithësi, kur bëhet fjalë për çështjet tona të dashurisë, ne e lëmë të kaluarën të na përcaktojë. Ne kapemi pas përvojave që na kanë shënuar dhe sabotojmë veten. Edhe ky është një zakon që është mirë të shkëputet përgjithmonë, pasi na ndikon në 3 mënyra.
Ne hyjmë në marrëdhënie me pritshmëri që nuk plotësojnë realitetin. Nuk duhet të harrojmë që partneri ynë është një qenie njerëzore si gjithë të tjerët dhe gabon, lëndohet, evoluon.
Nuk e lëmë marrëdhënien të evoluojë, pasi i përmbahemi detajeve pa asnjë arsye. Bëhemi të fiksuar, mendojmë se duhet të kalojmë gjithë kohën me partnerin për të marrë konfirmimin dhe përfundojmë të bllokuar në situata që nuk të çojnë askund.
Ne nuk mendojmë logjikisht. Ne zgjedhim të injorojmë flamujt e kuq duke ndjekur idenë e lumturisë që kemi në mendjen tonë, presim që dikush tjetër të plotësojë nevojat tona pa u përpjekur.
