Fëmija kur dialogon apo bisedon me të rriturin e ka më të lehtë të aktivizojë potencialët drejt autorealizimit.
Të zhvillojë kuriozitetin dhe habinë nga gjërat e reja që zbulon dhe mëson.
Por kur biseda i rritur fëmijë zhvillohet nëpërmjet gjykimit dhe krahasimit dialogu nuk ndërtohet dot. Për pasojë, rritja dhe të mësuarit, kthehen në vuajtje, bezdi dhe përtesë. Fëmija humbet gëzimin dhe habinë e të mësuarit. Habia e të gjeturit, e zbulimit është shumë e rëndësishme për mëndjen e fëmijës.
Habia e ndihmon fëmijën të ketë durim për të gjetur, zbuluar e mësuar gjëra të reja, fjalë të reja, i ushqen fantazinë që është leva e mëndjes, por i vetëm nuk ja del dot, i duhet i rrituri. Pa dialogun inkurajues nga ana e të rriturit, prind dhe mësues, fëmija nuk beson dot te vetja dhe fjalët e tij.
