Kur kompanitë përballën me krizën atëherë reagimi që ndodhë zakonisht nga kompanitë është largimi i punëtorëve nga puna. Por, çka nëse provojnë që t’i mbajnë punëtorët dhe vetëm t’ua ulin të ardhurat. Një hulumtim i profesorit, Christopher Stanton tregon shumë për këtë formulë.
Kompanitë që kërkojnë të ulin kostot kur përballën me krizë ekonomike rrallë ndodhë që të zbresin pagën, në vend të kësaj ato shkurtojnë vendet e punës. Studimi i profesorit Stanton tregon se kur një kompani zbret pagat e punëtorëve, performuesit më të mirë janë ata që largohen dhe shpesh shkojnë te një kompani konkurruese e kompanisë ku punonin. Kjo, nga ana tjetër ndikon në krizën e kompanisë.
Në të kundërtën, nëse një kompani vendos të largojë disa punëtorë atëherë punëdhënësi duhet të vendos se kush duhet të largohet - në këtë rast duhet larguar punëtorët që janë më pak produktiv.
Gjetjet janë paraqitur në dokumentin e punës "Analizo pasojat e uljes së pagave" me bashkautor nga Christopher T. Stanton i Shkollës së Biznesit të Harvardit, së bashku me Jason Sandvik dhe Nathan Seegert nga Universiteti i Utah; dhe Richard Saouma nga Universiteti Shtetëror i Miçiganit.
Një "eksperiment natyror"
Studiuesit ndoqën 2033 agjentë shitjesh në një qendër thirrjesh hyrëse, duke punuar në gjashtë divizione që shesin shërbime të ndryshme digjitale, të tilla si paketat e TV kabllor, planet e telefonisë celulare dhe shërbimet e lidhjes në internet. Studiuesit mësuan për një shkurtim të rrogave në një divizion disa javë përpara shpalljes së tij, duke u dhënë atyre një mundësi për të përdorur një "eksperiment natyror" për të eksploruar se si do të reagonin agjentët.
Në nëntor 2016, ndërsa sezoni i ngarkuar i shitjeve të verës po përfundonte, drejtuesi i divizionit të grupit të prekur ndryshoi strategjinë duke hequr theksin nga shpërblimet për produktet më të shitura. Menaxherët ndryshuan përbërjen e komisioneve, duke i ulur efektivisht ato me rreth 18 për qind. Për personelin e shitjeve, kjo nënkuptonte 7 për qind më të ulët të pagesës.
Përpara shkurtimit, agjentët kishin një pagesë mesatare prej 17,30 dollarë në orë, e krahasueshme me qendrat e thirrjeve fqinje. Kjo bëhej me një konsideratë të rëndësishme për eksperimentin sepse ata agjentë që vendosën të largoheshin kishin mundësi të tjera. Për shembull, përfaqësuesit e shërbimit ndaj klientit në një qendër thirrjesh aty pranë fituan 15 dollarë në orë kur u punësuan për herë të parë dhe 0,50 dollarë u shtohej çdo gjashtë muaj.
"Ndërsa agjenti mesatar në firmë gëzonte pagë pak më të lartë se agjentët në firmat fqinje, opsionet konkurruese të jashtme ishin të bollshme," vë në fokus studimi.
Fillon dalja
Pasi u njoftuan për uljen e pagave, punëtorët "shumë produktivë" ose ata që merrnin 20 deri në 25 për qind më shumë të ardhura për telefonatë se mesatarja, u larguan me një normë 28 për qind më të lartë se agjentët e tjerë të shitjeve. Studimi ka treguar se largimi i tyre çoi në një rënie të shitjeve prej rreth 6 për qind gjatë pesë muajve të ardhshëm.
“Kur njerëzit më të mirë u larguan, ata mesatarisht shisnin më shumë. Pra, nëse zëvendësoni personin më të mirë me një shitës mesatar, ju humbni diferencën midis [shitjeve] më të mirë dhe mesatare.”
Një gjetje befasuese: Përfaqësuesit e shitjeve që mbetën në punët e tyre nuk ngecën. Në fakt, disa punuan edhe më shumë.
"Ajo që më befasoi më shumë ishte se njerëzit që qëndruan nuk punonin më pak", thotë Stanton. Megjithatë, ata punëtorë nuk i rifituan kurrë nivelet e tyre fillestare të pagave, pavarësisht se sa shumë punuan. Disa muaj më vonë, firma uli të ardhurat për një grup të dytë agjentësh më të paguar që shisnin artikuj me bileta më të mëdha. Si përgjigje, agjentët zgjodhën të mos largoheshin - ata do të kishin qenë më pak në gjendje të zëvendësonin nivelin e tyre të pagave në një firmë tjetër.
“NËSE JENI NJË PUNËTOR I MIRË, JU MUND TË ECNI TUTJE NË KËMBËT TUAJA”
Një faktor tjetër: Punonjësit në “call center” si ky i vëzhguar në studim nuk kërkojnë shumë njohuri të specializuara; Stafi më i mirë i shitjeve thjesht dukej se i dinte më mirë detajet e asaj që po shisnin, thotë Stanton. Ata gjithashtu kishin aftësitë dhe besimin se mund të rriteshin shpejt diku tjetër.
Ai shton se nëse një firmë nuk ka natyrë sezonale dhe vendos të ulë pagën, ajo “mund të presë që punëtorët [e saj] më të mirë të dalin nga dera”. Për punonjësit, një vendim për t'u larguar nga një kompani ka shumë të ngjarë të varet nga fakti nëse ata mund të gjejnë lehtësisht një punë tjetër.
"Nëse jeni një performues i mirë, atëherë mund të ecni me këmbët tuaja," thotë Stanton.
