“Për të qenë të lumtur… nuk të duhet një portofol i madh për të blerë dhe zotëruar shumë gjëra, por një mendje e madhe për të vlerësuar dhe dashur pak gjëra”, tha Omar Falworth dhe ai e përktheu në mënyrë perfekte konceptin. Pra, çfarë është lumturia? Sipas babait të psikologjisë pozitive Martin Selingman, 60 për qind e lumturisë përcaktohet nga gjenet dhe mjedisi ynë, 40 për qind e mbetur varet nga ne.
Lumturia nuk është një qëllim, është një mënyrë jetese. Por ne shpesh e shikojmë lumturinë si një qëllim, diçka që arrihet, një lloj pakete e para-paketuar e përbërë nga siguri. Pra, ne përpiqemi ta gjejmë atë në vende të ndryshme, ndonjëherë duke blerë gjëra, duke ndryshuar punë ose duke filluar një marrëdhënie të re. Megjithatë, këto nuk janë gjë tjetër veçse ndërmjetësues të lumturisë. Prandaj, me gjithë përpjekjet tona, lumturia bëhet e pakapshme dhe rrëshqet nga ne.
Cilat janë sjelljet, qëllimet dhe ëndrrat që e pengojnë lumturinë?
Në realitet, problemi është se qëllimet që na krijuan, në vend që të na afrojnë me lumturinë, na largojnë nga gjendja e kënaqësisë dhe paqes që kërkojmë. Në fakt, ne shpesh vendosim objektiva që nuk nevojiten për të arritur ekuilibrin emocional, por na destabilizojnë, duke na detyruar të nisim një karrierë që na mbush me stres dhe pakënaqësi. Këtu janë 7 qëndrime mendore dhe mendime negative që njerëzit e pakënaqur bëjnë gjatë gjithë kohës… dhe që do ta bënin secilin prej nesh të pakënaqur nëse do t’i bënim ato.
Mundohuni t’i kënaqni të gjithë
Aktori Bill Cosby një herë tha: “Unë nuk e di se cili është sekreti i suksesit, por e di se çelësi i dështimit është të përpiqesh t’i kënaqësh të gjithë.” Ne jetojmë në shoqëri, ndaj duhet të ndjekim disa rregulla dhe të jemi në gjendje të përshtatemi me kontekste specifike, por kjo nuk do të thotë se duhet të humbasim identitetin tonë dhe mbi të gjitha të harrojmë ëndrrat tona. Në një moment, do të takoni njerëz në rrugën tuaj që nuk ndajnë vlerat, opinionet dhe botëkuptimin tuaj. Por kjo nuk do të thotë të duash të ndryshosh për t’i kënaqur këta njerëz! Ju vetëm do të rrezikoni të humbni.
Dëshira për një jetë perfekte
Së pari, ju ftoj të reflektoni mbi konceptin e jetës “perfekte”. Ajo që për mua mund të ishte një jetë “perfekte”, ndoshta për ju do të ishte një jetë absolutisht “i papërsosur” dhe anasjelltas. Secili prej nesh ka prejardhjen e tij, ne kemi ëndrrat dhe dëshirat tona dhe gjithashtu kemi vlera të ndryshme dhe duke marrë parasysh të gjitha këto, bëhet e qartë se ideja e të ashtuquajturës jetë “perfekte” mund të ekzistojë vetëm në nivel individual.
Ndiqni pasurinë
Studime të shumta kanë konfirmuar se paratë nuk mund të blejnë lumturinë. Pasi të plotësohen nevojat tona themelore, pasuria nuk bën dallimin mes lumturisë dhe pakënaqësisë. Në fakt, është treguar se thjesht përmendja e parave na bën të marrim një qëndrim më të tensionuar dhe na pengon të shijojmë gjërat që na rrethojnë. Mos harroni se pasuria nuk garanton lumturinë… dhe ndjekja e saj me çdo kusht garanton pakënaqësi.
Ndërtoni mbretërinë tuaj
Madhësia e universit është shumë e kufizuar kur e vendosim veten në qendër. Të jetosh me egoizëm, të përpiqesh të ndërtosh një fortesë rreth nesh, nuk është mënyra më e mirë për të gjetur kënaqësinë dhe lumturinë. Në fakt, është treguar se një nga çelësat për të qenë të lumtur është pikërisht hapja ndaj të tjerëve, të qenit bujar dhe i gatshëm për të ndihmuar. Duke ndihmuar të tjerët, njeriu rizbulon gëzimin e të jetuarit dhe një qëllim në jetë. Prandaj, sa herë që ndihmoni dikë, në fakt po rritni pjesën tuaj të lumturisë.
Luftoni për njohje
Ne të gjithë kemi nevojë për një shkallë njohjeje, përmes kësaj ne forcojmë vetëvlerësimin tonë dhe përmirësojmë konceptimin e vetvetes. Por çdo gjë ka një kufi dhe të kërkosh njohje me çdo kusht vetëm na bën të ndjekim synimet që promovon shoqëria, të cilat nuk përkojnë me tonat dhe nuk na bëjnë të lumtur. Marrja e njohjes është e kënaqshme, por kërkimi i saj na bën të pakënaqur.
Kërkimi i kënaqësisë
Disa njerëz ngatërrojnë kënaqësinë me lumturinë, ndaj bëjnë gabim duke përshtatur një sjellje hedoniste. Megjithatë, edhe nëse kënaqësia gjeneron ndjesi të këndshme dhe na bën të ndihemi mirë, nuk është lumturi, nuk na jep qetësinë dhe mirëqenien që na nevojitet për të arritur ekuilibrin psikologjik. Në të vërtetë, kënaqësia mund të gjenerojë varësi, duke na bllokuar në një rreth vicioz në të cilin do të kemi nevojë gjithnjë e më shumë për t’u ndjerë mirë. Sigurisht, kjo nuk do të thotë se duhet t’ia mohojmë vetes kënaqësinë, por t’i japim vendin që meriton, pa e mbivlerësuar.
Kërkoni shpërqendrim
Nuk na pëlqen mërzia, e urrejmë të jemi të mërzitur. Pra, ne priremi të kërkojmë gjithmonë për shpërqendrime. Është krejtësisht e kuptueshme pasi ne kemi nevojë për stimuj të rinj për t’u rritur si njerëz dhe për të zhvilluar aftësitë tona. Por çdo gjë ka një kufi. Në këtë botë të ngopur me informacione, shpërqendrimet mund të na largojnë nga vetja dhe nga të tjerët. Të kërkosh shpërqendrime është e mirë, por është gjithashtu thelbësore të shijojmë heshtjen dhe të dimë të jemi vetëm me veten. Shpërqëndrimet supozohet të na ndihmojnë të rritemi, jo të pengojnë zhvillimin tonë duke fshehur frikën dhe pasiguritë tona.
Kërko hakmarrje
“Hakmarrja më e madhe është lumturia: asgjë nuk i tërbon njerëzit më shumë sesa të shohin ty duke qeshur!” Sa e vërtetë është kjo thënie e Chuck Palahniuk… Pra, le të fillojmë të hakmerremi tani!
Nuk është aq vetë realiteti që e kushtëzon gjendjen tonë psikologjike, sa leximi që i bëjmë.
Ndonjëherë, e gjejmë veten duke e interpretuar realitetin negativisht në një mënyrë pothuajse automatike, duke mos kuptuar se kjo në fakt ka një efekt të dëmshëm në emocionet tona, disponimin tonë dhe aftësinë tonë për t’u marrë me efektivitet me ngjarjet e jetës. Është koha për të ndryshuar dhe kuptuar rëndësinë tonë! Dhe në këtë drejtim do të dëshiroja që të reflektoni për atë që do të lexoni më poshtë.
