Ndjenja se gjërat janë të pandryshueshme dhe se jemi të ndenjur në arritjen e shumicës së qëllimeve mund të na çojë në një perceptim joreal të realitetit. Megjithatë, hapi i parë drejt ndryshimit mund të jetë ndërgjegjësimi për këtë problem.
Është shumë e lehtë të ngecesh në iluzionin se diçka që nuk mund ta ndryshojmë duhet të ndryshojë në mënyrë që të ndihemi më mirë, më të qetë ose të kënaqur. Megjithatë, ne nuk mund të ndryshojmë thjesht profesionin apo sjelljen e partnerit tonë. Si të përballemi me realitetin në këtë rast?
Njihni dhe pranoni realitetin
Nëse përpiqemi ta pranojmë situatën ashtu siç është dhe të kujdesemi për veten sa më mirë në kushtet e dhëna, fillojnë të ndodhin dy procese pozitive. E para është të fitoni kontrollin mbi atë situatë. Mund të jetë e pakëndshme në fillim të merremi me vendin ku e lamë, por duke qenë se është pikërisht ajo që nuk duam të shohim që ka ndikimin më të madh te ne, ia vlen të përballemi me ndjenjën e shqetësimit.
Pranoje veten dhe ndjeje: Kam kaluar një dekadë në një punë që nuk më pëlqen fare.
Pranoje veten dhe ndjeje: Gjatë gjithë këtyre viteve kam qenë me një partner që më mbante prapa.
Pranoje veten dhe ndjeje: Unë e kam lënë pas dore krijimtarinë time dhe ndihem keq kur shoh të tjerët duke e shfrytëzuar atë maksimalisht.
Pranoje veten dhe ndjeje: Kam kohë që nuk kujdesem për veten dhe ndihem e lënë pas dore.
Asnjë nga sa më sipër nuk është e këndshme, por ju duhet të vini re, pranoni dhe ndjeni atë që ju pengon në mënyrë që të mund të filloni ndryshimet me forcë të re.
Relaksimi
Një proces tjetër pozitiv i nisur nga ky pranim është se ne njëkohësisht përpiqemi të relaksohemi. Në një situatë jete që nuk na pëlqen shumë, e lejojmë veten të devijojmë nga fokusi i vazhdueshëm i mendimeve tona drejt së pamundurës dhe të ndihemi mirë sa herë që na jepet mundësia. Ato periudha kur jemi në humor të mirë pavarësisht situatës së pazgjidhur, na rrisin aftësinë për të përballuar rrethanat e jetës dhe na japin një vizion më të qartë për të ardhmen.
Vetë-reflektim
Vetë-reflektimi na forcon, na jep besim se një ditë do të jemi ende në gjendje të ndryshojmë diçka. Kur jemi të mbytur nga pakënaqësia dhe nuk dimë nga të fillojmë dhe dëshirojmë të ndryshojmë, nuk kemi një ndjenjë të mirë të kohës. Ne duam të ndihemi më mirë dhe për ta bërë këtë, jeta jonë duhet të jetë ndryshe. Duhet të jemi ndryshe. Diçka duhet të jetë ndryshe. Pra, të bllokuar në këtë kurth, ne këmbëngulim në vendin ku ndihemi keq. Por nëse marrim kohë për të përjetuar dhe eksploruar të gjitha dhe bëhemi të vetëdijshëm për atë grackë, do të ketë një ndryshim pozitiv në perceptimin e kohës, edhe nëse asgjë nuk ndryshon në të vërtetë.
Duke ndërprerë lidhjen me idenë e ndryshimit të dëshiruar, ne kemi mundësinë të reflektojmë për të tashmen tonë. Dhe sa më shumë të qëndrojmë këtu dhe tani, aq më realist është vlerësimi ynë i kohës. Ne mund të përcaktojmë më qartë se sa kohë na duhet për diçka dhe të shohim procesin që duhet të kalojmë për të sjellë realisht ndryshim.
