Nuk kam nevojë të shkoj te psikologu, nuk jam i çmendur.” Sa herë e keni dëgjuar atë frazë? Ndoshta e keni dëgjuar në një bisedë me një mik ose nga ndonjë familjar i juaji . Ju mund ta keni dëgjuar atë në publik, apo edhe në median vizive. Njerëzit e thonë këtë gjatë gjithë kohës si një justifikim për të mos shkuar te psikologu. Dhe nuk mund të jetë më e gabuar.
“Do të doja, por nuk kam kohë”
Ka gjithmonë kohë për shëndetin tuaj. Dhe nëse nuk keni kohë, kjo ndodh sepse po investoni në gjëra të tjera që mund të mos jenë aq të rëndësishme. Ekspertët rekomandojnë të shpenzoni kohë në mendjen dhe trupin tuaj për të qenë në humor të mirë dhe për të përmirësuar performancën tuaj në detyrat e përditshme.
“Nuk dua të flas për gjëra intime me një të huaj”
Nëse flisni për problemet tuaja në marrëdhënie me një mik, e dini se këshillat e tij do të jenë disi të njëanshme. Por një mik nuk është psikolog, as psikolog nuk është vetëm për të dhënë këshilla. Është e vërtetë që të kesh një rreth të fortë shoqëror të mbron nga disa çrregullime. Megjithatë, ndonjëherë nuk mjafton thjesht ajrimi.
“Nuk ndihem keq çdo ditë”
Dhe kjo është një gjë e mirë! Askush nuk mund të shqetësohet 24 orë në ditë, edhe nëse jeni në një moment veçanërisht të vështirë të jetës tuaj. Por fakti që një çështje nuk është e pranishme gjatë gjithë kohës nuk do të thotë se nuk është aty. Mund të jetë vetëm nën sipërfaqe, duke pritur për një shkas.
“Nuk kam para për psikolog”
Nëse problemet tuaja financiare janë serioze, ka disa organizata jofitimprurëse që ofrojnë ndihmë psikologjike falas. Konsultat në internet janë gjithashtu një opsion me kosto më të ulët për pacientin dhe profesionistin.
“Unë nuk dua të marr pilula”
Puna e një psikologu ka shumë pak të bëjë me përshkrimin e ilaçeve. Puna e tyre është në thelb terapeutike. Psikiatrit janë ata që janë përgjegjës për rregullimin e hormoneve të pacientit të tyre. Për këtë qëllim, ata përshkruajnë disa pilula si barnat psikotrope. .
“Njerëzit nuk ndryshojnë”
Nëse psikologët do ta besonin këtë, profesioni ynë nuk do të ekzistonte. Ne do të supozonim se njerëzit nuk janë të aftë të mësojnë ose të evoluojnë. Nuk ka asgjë më larg nga e vërteta. Çdokush mund të ndryshojë me përpjekje dhe qëndrueshmëri. E vetmja gjë që mund të pengojë zhvillimin tuaj të vazhdueshëm jeni ju.
“Shoku im e provoi dhe nuk i pëlqeu”
Secili prej nesh ka përvojat dhe pikëpamjet e veta. Ne kemi besimet, traditat dhe ndjenjat tona. Dhe, siç na thonë nënat dhe gjyshet tona, krahasimi është hajduti i gëzimit. Një ide e bazuar në përvojat e këqija të të tjerëve nuk është një ide, është një paragjykim.
