Driton Tali, ish-këshilltar politik i kryeparlamentarit Glauk Konjufca, ka thënë se Serbia nuk është ende e gatshme për propozimin franko-gjerman, për zgjidhjen e mosmarrëveshjes Kosovë-Serbi.
Në një shkrim për “Euroactiv”, Tali ka akuzuar Serbinë se përmes tensioneve të shkaktuara në veriun e Kosovës, po përpiqet të zgjerojë hegjemoninë e saj, përcjell Bota sot.
Sipas tij, ekziston një ndjenjë e fortë se Rusia po përpiqet të përhapë konfliktin në Ballkanin Perëndimor, përmes Serbisë, me shpresën se do të lehtësojë një pjesë të presionit ndërkombëtar, me të cilin po përballet aktualisht.
Tali ka kërkuar nga ndërkombëtarët, që t’i bëjnë më shumë presion udhëheqësve serbë, në mënyrë që ata të pranojnë propozimin franko-gjerman, për marrëveshjen Kosovë-Serbi.
Lexojeni shkrimin e plotë të Talit për “Euroactiv”:
Serbia nuk është ende gati për propozimin franko-gjerman
Lidhur me propozimin franko-gjerman për zgjidhjen Kosovë-Serbi, që përfshin pranimin e pavarësisë së Kosovës, duhet të kemi parasysh nocionin e epërsisë serbe që është kultivuar që nga fillimi i shekullit të 19-të, shkruan Driton Tali.
Driton Tali ishte anëtar i Grupit Parlamentar të AKR-së në Kuvendin e Kosovës në kohën kur Kosova shpalli pavarësinë në vitin 2008 dhe ishte këshilltar politik i kryeparlamentarit Glauk Konjufca.
Serbia ka disa ditë që ka ngritur tensione në komunat veriore të Kosovës, së fundmi për detyrimin ligjor të qytetarëve të Kosovës për t’i konvetuar targat e automjeteve me regjistrim RKS.
Shumë qytetarë të komunitetit serb në komunat veriore të Kosovës vazhdojnë të mbajnë targa regjistrimi të ish-Jugosllavisë nën drejtimin e Serbisë. Ndërkohë, qytetarët e tjerë të komunitetit serb që jetojnë në vendbanime anembanë Kosovës, i përdorin pa problem targat e regjistrimit RKS.
Ky veprim i fundit është një model i vazhdueshëm i Serbisë, që refuzon të njohë pavarësinë e Kosovës, derisa përpiqet të zbatojë hegjemoninë e saj.
Por kjo vjen me rritjen e pikëpamjeve radikale në mesin e serbëve në mediat nacionaliste. Ata akuzojnë dhe sulmojnë kombësi të tjera, si kroatët, boshnjakët dhe malazezët, jo vetëm qytetarët e Kosovës. Madje kjo retorikë është shtuar edhe ndaj maqedonasve dhe kishës ortodokse maqedonase.
Kjo situatë e tanishme të kujton fundin e viteve 1980, kur Sllobodan Millosheviqi, me aparatin e tij propagandistik, filloi fushatën kundër të gjithë popullit joserb në ish-Jugosllavi, duke rezultuar në luftërat e viteve të 90-ta.
Ndikimi i Rusisë është gjithashtu i përhapur, dhe kur kombinohet me nacionalizmin, ne shohim një popullsi serbe që është 84% në favor të Rusisë së Putinit dhe 88% e tyre kundër NATO-s dhe Perëndimit.
Realiteti i këtyre statistikave bëhet i qartë kur shikohet fakti se ka pasur edhe protesta masive në Beograd dhe qytete të tjera serbe në mbështetje të Putinit. Flamujt rusë, pankartat me fytyrën e Putinit dhe mbishkrimet pro-ruse janë bërë të zakonshme që nga fillimi i luftës.
Kjo mund të konsiderohet një formë e "luftës hibride" dhe ka shqetësime se kjo po intensifikohet në të gjithë rajonin.
Ekziston gjithashtu një ndjenjë e fortë se Rusia po përpiqet të përhapë konfliktin në Ballkanin Perëndimor, përmes Serbisë, me shpresën se do të lehtësojë një pjesë të presionit ndërkombëtar, me të cilin po përballet aktualisht. Kjo gjithashtu duket se ka vepruar si një fishkëllimë qeni për serbët nacionalistë.
Serbia sot udhëhiqet nga Aleksandar Vuçiq, i cili ka punuar si ministër i Informacionit në Qeverinë e Millosheviqit, i njohur ndryshe si “Hitleri i Ballkanit”, gjatë spastrimit etnik në Kosovë. Që atëherë ai ka refuzuar të njohë krimet e luftës dhe madje gjenocidet e kryera gjatë regjimeve ku ai bën pjesë.
Keni edhe Ministrin e Punëve të Jashtme, Ivica Daçiqin, i njohur si “Slloba e Vogël” në lidhje me Sllobodan Millosheviqin, i cili ishte lider i Rinisë SPS (partia e Millosheviqit) dhe më pas shef i propagandës së partisë SPS.
Prandaj, nuk është e mençur të pritet që Vuçiq të pranojë me dëshirë çdo marrëveshje që njeh zyrtarisht sovranitetin e Kosovës. Kjo është për shkak të së kaluarës politike të Vuçiqit dhe Daçiqit, e cila i lejoi ata të ndërtonin karrierën e tyre politike dhe mjedisin politik dhe social në Serbinë e sotme.
Që ata të shtyhen në pranimin e një marrëveshjeje të tillë, do të duhej të kishte përpjekje dhe presion të gjerë ndërkombëtar. BE-ja aktualisht është duke varur karrotën e anëtarësimit në BE dhe më shumë fonde me shpresën për të sjellë Beogradin në krah – si në aspektin e Kosovës, ashtu edhe për besnikërinë e saj ndaj Rusisë, por përpjekjet deri më tani kanë qenë të pafrytshme.
Sondazhet e vitit 2022 tregojnë se për herë të parë, shumica e serbëve janë kundër anëtarësimit në BE, me vetëm 35% pro. Shtoni kësaj rritjen e ndjenjave antiperëndimore dhe një mëri të gjatë kundër NATO-s, dhe ideja për t'i sjellë ato në grup ose për t'i parë ata të pranojnë lëshime nën drejtimin e bllokut, Franca dhe Gjermania duket se nuk ka gjasa të materializohet.
