Ata që bëjnë dremitje të shpeshta janë në rrezik më të madh të presionit të lartë të gjakut dhe goditjes në tru, sipas një studimi të ri të botuar në Hipertensionin e Shoqatës Amerikane të Zemrës.
Studiuesit nga Kina vlerësuan të dhënat mjekësore të 500,000 pjesëmarrësve të Biobank në Mbretërinë e Bashkuar të moshës 40-69 vjeç që jetonin në Britaninë e Madhe midis 2006 dhe 2010.
Pjesëmarrësit dhanë në mënyrë rutinore mostra gjaku, urina dhe pështymë, si dhe informacion të detajuar rreth stilit të tyre të jetesës.
Ata që tashmë kishin hipertension ose kishin pësuar goditje para fillimit të hulumtimit u përjashtuan nga kampioni. Mostra e vlerësuar përfundimisht ishte 360,000 njerëz, për të cilët lidhja midis gjumit dhe raporteve të hipertensionit ose goditjes në tru u analizua me një ndjekje mesatare prej njëmbëdhjetë vjetësh.
Analiza nga ekipi i Departamentit të Anesteziologjisë të Spitalit Universitar Jugor Xiangya tregoi se:
-Profili i zakonshëm i atyre që bënin dremitje të shpeshta pasdite ishin burra, arsim dhe të ardhura të ulëta, duhanpirës, alkoolistë, probleme me pagjumësi dhe gërhitje dhe në thelb tipa “të mbrëmjes”.
-Krahasuar me njerëzit që nuk dremitën kurrë, ata që dremitnin zakonisht kishin një shans 12% më të madh për të zhvilluar hipertension dhe një shans 24% më të madh për të pasur një goditje në tru.
-Pjesëmarrësit nën moshën 60 vjeç që flinin zakonisht kishin një rrezik 20% më të lartë të hipertensionit krahasuar me njerëzit e së njëjtës moshë që nuk bënin siesta të mesditës. Pas moshës 60 vjeçare, siesta e shpeshtë shoqërohej me një rrezik 10% më të lartë të hipertensionit në krahasim me ata që nuk merrnin siestë.
-Rreth 3/4 e pjesëmarrësve nuk ndryshuan zakonet e tyre të gjumit – ata qëndruan në të njëjtën kategori gjumi gjatë gjithë studimit. Megjithatë, për ata që ndryshuan kategorinë, pra rritën frekuencën e siestës, rreziku i hipertensionit u rrit me 40%.
Një shpjegim i mundshëm për lidhjen e gjetur nga studiuesit i atribuohet gjumit të pamjaftueshëm të natës, i cili është lidhur nga studimet e mëparshme me problemet shëndetësore.
Kufizimet e hulumtimit përfshijnë faktin se është matur shpeshtësia, por jo kohëzgjatja e dremitjeve, si dhe se të dhënat e siestës kanë ardhur nga dëshmitë personale të të anketuarve. Pjesëmarrësit ishin kryesisht evropianë të moshës së mesme, kështu që rezultatet nuk duhen përgjithësuar.
