E kanë thënë më të drejtë se Amerika si vend i lirë dhe fidanishte e demokracisë në konceptin e mbrojtjes së lirive njerëzore nëpër botë dhe të Kosovës, është vendi i mundësive për të arritur në jetë. Po kështu i riu Adnan Dervishi nga Drenica në vitin 1999 me familjen e tij nga kampi i refugjatëve shqiptarë të Kosovës në Stankovec të Maqedonisë, ia mësyen tokës së largët këndej Detit Pacifik në Amerikë.
Adnani për lexuesit shqiptarë në atdhe shpalos kujtimet e tij si erdhi në Amerikë në kohën e luftës kur djelmenia e UÇK-së luftonin maleve të Kosovës për liri dhe pavarësi dhe, si thotë drenicaku i Gradicës së Drenicës, për ndarjen njëherë e përgjithmonë në mes të shqiptarëve dhe serbëve. Në këtë rrjedhë, shqiptarët mbetën nën regjimin e ish-Jugosllavisë dhe të Serbisë, që, më të drejtë në disa nga takimet e diplomatit amerikan Richard Hollbrook në Beograd me kryekriminelin Slobodan Millosheviq lidhur me çështjen shqiptare të kohës, ai e ilustroi me shembullin më të mirë të fjalës së amerikanëve ,,Martesë me pushkë,,!
Në shpalimin fletëza jete, Dr.Adnan Dervishi kujtimet e kthejnë në Drenicën e tij për të kujtuar shokët e shkollës ,për të afërmit e tij dhe sot me gradën e doktorit të medicinës si fushë e specializimit shkencor-kërkimor (Dr.i medicinës-urolog-enkolog i kirurgjisë minimale invazive në Tenesi(SHBA).Si sot ngjarjet e flakëve të luftës i kujton Dr.Adnan Dervishi në Amerikë dhe tërë katrahurat vrastare që i bënin forcat ushtarako-policore dhe paramilitare nën komandimin e kryekriminelit Slobodan Milosheviq nga Beogradi.
Po ,po, kujtimet me vijnë vërdallë koha kur në kampin e refugjatëve shqiptarë nga Kosova në Stankovec të Maqedonisë(1999),që varesha të çadrat mjekësore para Krishtit gjithmonë dëshiroja të isha mjek dhe mendoja në kohën e vrarë të brezit dhe të popullit tim se duke u varur nëpër të gjitha çadrat mjekësore dhe duke parë gjërat për të cilat do të isha i përgatitur kur të isha i madh..! E kemi si traditë familjare në Drenicë se bëj miq dhe luaj futboll, shfletimi fletëza jete nuk kanë të sosur për Dr.Adnan Dervishi!
Kisha parë me sy në një kënd postimin e emrave të familjes tonë se po shkonim në Amerikën e largët...kjo ishte hera e parë gjatë luftës së Kosovës që fillova dhe, siç thonë shpresa vdes e fundit, gjërat do të ishin më mirë. Dhe, sapo ardhëm në Amerikë, shkon cep me cep të udhëve të jetës dr.Adnan Dervishi, pas një kohe mësonim si të përdorim një kompjuterë që përmes teknologjisë së tij do të kërkoja emrat e njerëzve të mi të afërt të zjarrit si thonë në Drenicë për të parë nëse t`i gjeja...!Prindërit e mi shpeshherë me flisnin për Dr.Lutfi Dervishi një nga mjekët më të njohur në Kosovë(urolog).Prej punës së tij dhe të humanizimit me porodinë e Hipokritit ,një ditë kur forcat serbe ia kishin thyer ordinancën e tij në Drenas, unë nga kureshtja kisha gjetur aty afër librin nga urologjia që nuk e dija se një ditë do të me duhet në studimet e medicinës në universitetin në Tenesi.
Dr.Adnan Dervishi punon në spitalin në Tenesi dhe pacientët që vijnë të sëmur me kancer në prostatë, duart e bardha dhe me dije shkencore të mantelbardhit, ata kur dëgjojnë se kanceri u është hequr shkojnë të lumtur në shtëpitë e tyre dhe me respektin ndaj meje.
Nuk ka më mirë në jetë kur të tjerët i kthehen jetës normale dhe sëmundja mundet me dijen dhe teknologjinë e shekullit të robotikës, thekson doktori i ri me planet dhe entuziazmin e tij për të marrë dije nga tërë planeti për të ardhmen e njerëzimit në kohën e globalizimit.
Qysh sot jam i gatshëm të dëgjoj nismën e profesorëve në QKUK në Prishtinë që të nisim bashkëpunimin në mes universitetit dhe spitalit në Tenesi me atë në Prishtinë, duke afruar përvojën dhe dijen shkencore për shërimin e sëmundjeve të kancerit të protestatës me metodën më moderne të robotikës.
