Gazeta e njohur spanjolle “El Pais” ka shkruar për legjendln Fadil Vokrri, për Kosovën, për problemet me Serbi. Djali i Fadil Vokrrit, Gramozi, ka folur për mediumin spanjoll. Ëndrra e Fadill Vokrrit!
“Në mesin e viteve të tetëdhjeta të shekullit të kaluar, sulmuesi Fadil Vokrri (Podujevë; 1960-2018) u nominua si lojtari më i mirë i ish-Jugosllavisë. Stadiumi kombëtar i Prishtinës, në të cilin Spanja përballet sonte me Kosovën, mban emrin e tij, i cili vdiq në moshën 57 -vjeçare, pas sulmi në zemër.
Është e pamundur të ndash futbollin në Kosovë nga figura e asaj që quhej Maradona shqiptar i Kosovës.
Këtë foto e ka paraqitur "El Pais"
Si president i Federatës së Futbollit të Kosovës, në vitin 2016 ai arriti ta bëjë futbollin e Kosovës të pranuar nga FIFA dhe UEFA dhe të marrin pjesë në garat ndërkombëtare”, ka shkruar “El Pais”.
“Pas ditës së shpalljes së pavarësisë, ai ka qenë momenti më i rëndësishëm për shtetin tonë të ri. Babai im punoi shumë për të. Futbolli ishte jeta e tij dhe ai donte të promovonte vendin përmes lojërave, të bënte një projekt për të rinjtë në mënyrë që ata të shpëtonin familjet e tyre”, thotë djali i tij, Gramoz Vokrri përmes telefonit.
Babai i tij është një simbol kombëtar, ende protagonist i përditshëm i bisedave familjare në të cilat brezat që e panë të luante me numrin nëntë të Prishtinës u thonë më të vegjëlve se çdo të diel ai i bëri ata të harrojnë vështirësitë që kanë kaluar, përfshirë edhe urinë.
"Për një ekip si Spanja, me të gjithë yjet e saj, të luash në stadiumin tonë është një ëndërr që i bën të gjithë kosovarët të lumtur," vazhdon Gramozi.
Si futbollist, ndër mrekullitë që Vokrri udhëhoqi me Prishtinën është një fitore në Marakanën e vogël (3:1) në Beograd kundër Cërvena Zvezdës. Një arritje në atë kohë për futbollin kosovar. “Mendoj se njerëzit e adhuronin babanë tim sepse në stadium ishte i vetmi vend ku ata mund të ndiheshin shqiptarë. Ishte diçka më shumë se futbolli që e bëri atë të donte njerëzit, "thotë djali i tij.
“Para dhe gjatë konfliktit me Serbinë, futbolli ishte simbol i rezistencës për popullatën kosovare. Autoritetet serbe po bënin çmos për të parandaluar që kosovarët ta praktikonin atë. Një lojë në rrugë ose në një stadium klandestin ishte një mënyrë për t’u rebeluar dhe përforcuar ndjenjat kombëtare”, shkruan media spanjolle.
“Pranë derës kryesore të hyrjes në stadium ka një statujë që nderon figurën e idhullit kosovar. Ajo u përurua më 23 korrik, data e ditëlindjes së Vokrrit, me nderime shtetërore. Kryeministri, Albin Kurti, në fjalën e tij shpjegoi figurën që zgjodhi skulptori për të përshkruar futbollistin Vokrri.
“Ai ishte krenaria e gjithë Kosovës dhe kur gjërat ishin shumë të vështira në aspekte të tjera, Fadili u shpall futbollisti më i mirë në ish -Jugosllavi. Kjo statujë përfaqëson momentin kur Fadil Vokrri merr topin para se të hyjë në zonë duke shikuar këmbët e lojtarëve kundërshtarë që do të driblojnë, dhe ka shumë të ngjarë, sa herë që ai shënonte dhe hynte ose shënonte një gol ose kishte një penallti”, kishte thënë Kurti, transmeton “El Pais”.
I rekrutuar nga Partizani i Beogradit, me të cilin fitoi një titull, Vokrri luajti 12 herë për fanellën e ish -Jugosllavisë. Ai ishte pjesë e ekipit ku luante Haxhibegiqi dhe lojtarëve tjerë të shquar si Sreçko Katanec dhe vëllezërit Vujoviq të brezit para Prosineçkit, Bobanit dhe Saviçeviqit. "Kur u zgjodh ai tregoi se futbolli është më i fuqishëm se politika ose çështjet etnike", tregon Gramozi.
Gramoz Vokrri
"Babai im ishte i impresionuar nga tifozët turq, por edhe se nuk kishte probleme për të luajtur me futbollistët e të gjitha kombësive dhe kulturave", - vazhdon Gramoz Vokrri. Juventusi i Torinos gjithashtu e vuri re atë, por transferimi nuk mund të finalizohej.
I pensionuar në Francë, pas luftës mes Kosovës dhe Serbisë, Vokrri u kthye në Prishtinë.
"Ai u kthye për të punuar për të rinjtë, ai është krenar për atë që bëri, por tani ne duhet të krijojmë më shumë idhuj. E ardhmja është shumë e rëndësishme për ne”, përfundon djali i një ish futbollisti i cili sonte do të kishte realizuar ëndrrën e tij të madhe, për të parë Kosovën të konkurronte kundër njërit prej skuadrave më të mëdha evropiane.
