E imja vatër, e imja dhembshuri –
trashëgimtar antikiteti nga neoliti i ri,
nëpër ty kaluan të harbuarat hordhi:
romake, bizantine, turke, sllave, … duke bërë kërdi.
T’pushtuan nga më të ndryshme - banda e ushtri,
t’sunduan të huaj - sulltana, princër e qeveri,
lanë gjurmë lashtësie e “qytetërimi”: urë guri, kala, hamam, …
vulosën dhe bëmat barbare n’atë zaman.
Edhe toponimet vendës iliro-dardan: Viciana, Vicianum …
ndër shekuj artikuluar mjaft shumë,
i zëvendësuan me emra sllav, turk: … Vuçitrn, Vellxhterin, ...
për t’mos ngel nga to asnjë gjurmë.
Ndodhur n’veri të fushëgropës së Kosovës,
nga rrënzat e Albanikut, pranë maleve t’Çyçavicës
gjerë te shtrati i moçëm i lumit t’Sitnicës,
teksa nëpër qytet gjarpëron dega e Tërstenkës.
U dogje e u përvëlove me plojën e popullësisë autoktone,
në mbrojtje të trevës iliro-arbëroro-dardane,
tokës së djegur – larë me gjak,
me nëntokë xehesh: plumb, zing, … për armiqët cak.
Shpalose legjendën e vërtet të luftës për liri,
kundër … sulltan muratëve, princ llazarëve, … t’vjetër e t’ri,
se pa liri me rrënjë gjaku - s’durohej dot jetë e zezë,
për ata që vinin nga brezi në brez.
Gjatë golgotës përtej njëzet shekujve,
nga dora gjakatare … e të huajve -
s’i shpëtove as krimeve e gjenocidit institucional,
në fundshekullin njëzet t’pushtetit serbo-sllav.
