Me gjuhën dhe përvojen e popullit...

Kultura

Me gjuhën dhe përvojen e popullit...

Nga: Agron Shabani Më: 28 gusht 2021 Në ora: 16:14
Agron Shabani

Dikur dhe dikund në Kosovë.. dy familjen kishin rënë në gjak me njëra tjetrën....Ndërkohë që i bri (djali) i vrasësit ose gjaksorit, dikur ishte fejuar dhe martuar me një femër ose grua me origjinë boshnjake. Me të dëgjuar mbi martesën e djalit (birit) të gjaksorit me boshnjaken, babai ose plaku i familjes së demtuar i çon fjalë ose porosi hasmit ose gjaksorit të vet, duke iu thënë burrave të dheut:" I thuani atij hasmit ose gjaksorit tim të derisotëm: falë i qoftë gjaku se e paska vra (vrarë) Zoti boll pasiqë e paska përzier gjakun me boshnjak. Nuk shkon shumë kohë e ia ndini (dëgjoni) krismën! Ndaj, nuk kam më plumb as pushkë për të.", thotë plaku i palës (familjes) së demtuar.

Nuk kalojnë shumë vite, dhe boshnjakja ia sjellë në jetë dy fjem dhe dy vajza djalit të gjaksorit, të cilët kur rritën ose bëhen "burra", në fillim e rrahin, nënçmojnë ose poshtërojnë babain e "tyre", dhe dikur me vonë edhe farefisin ose kushërinjtë e tyre. Çikat (bijat) ndërkaq, i martohen për joshqiptar si në këngën e Hasan Fazlisë në Sarajevë! ( ...)

Shkodrani i mençur dhe me përvojë ndërkaq, i lutur nga fqiu ose komshiu i tij që e kishte gruan turke, nëse e prantonte gocën (çikën) e tij për çunin (djalin) e vet? I tha shkurt:" Të falemnderit për ofertën miku i mirë! Me beso se po t'i kisha njëqind vasha (goca) t' i dha (japi) për djemt ose çunat tu, por nuk e marrë (s'e pranojë) asnjë gocë (vajzë ) prej teje!"

Me fjalë tjera...armiq të njohur ose frontal të Kosovës dhe shqiptarëve, janë serbët. Por, armiqtë me të rrezikshëm ose kryesor i kanë turqit dhe ata të tjerët që i quajnë armiq të dyfishtë, të përkthyer në gjysëmserbi dhe gjysëmturku.

Mendja, koshienca ose logjika, gjithëmonë kanë fakte dhe argumente të pazbuluara për njeriun.

Duke i përfshirë dhe nënkuptuar këtu edhe të drejtën e pakontestuar dhe tepër sovrane ose legjitime për të lexuar, studiuar, ditur, mësuar dhe kuptuar sa më shumë.

Në këtë prizëm edhe hidhrimi ose dëshprimi i parë së bashku me gabimin e vetëm, janë pëngesat kryesore që nuk mund të tejkalohën.

Asgjë nuk futet ose nuk depërton aq thelle në mbamendjen ose kujtesën tonë individuale dhe kolektive, se sa ato gjera që kemi deshirë t´i harrojmë sa me parë që të jetë e mundur. 

Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat