Një Mari e ditëve t’sodit
Shkon te prifti për rrëfim,
Që t’i lutet Atit t’shenjtë
Për t’ia falur një gabim!
-Prift i dashur të më falësh
Rashë e fjeta me bandill,
Duke lindur pa adresë
Jashtë martesës një kopil!
Ati i shenjtë përpara perdes
Nuk llafos me kokën lart,
Vetëm mjekrën e fërkon
Dhe përflet diç përçartë!
Mirë, bre, prift qofsh bekuar
Pse nuk flet s’më ha leshi,
A s’e lindi Maria Krishtin
Siç na mëson Bibla për veshi!
Prift i dashur më kuptoni
Sa është bota e padrejtë,
Unë Mari, ajo Mari
Njëra kurvë, tjetra e shenjtë!
