Më duhet më u ba rebel i kohës sime
Ndoshta ia gjëj të vërtetën fjalës
Për të cilën protestova mijëra vjet më parë
Dhe asnjëherë nuk e kisha afër vetes
Tani kur çdo ditë shekujt i tretim larg e më larg
Sa e marrë është koha ime që s'kthehet ma
Vetëm di më u rebelue për heshtjen e fjalës
Të bukurës borxh ia kemi fjalën e bukur
Dhe e mbijetova jetën e ferrit
Për tu bërë rebel i paqës së brishtë
Të gjitha fjalët e bukura t`i thashë
E nuk më le ta ëndërroj dritën
Mijëra herë u bëra kujtim i ferrit
Ndoshta një ditë diçka e bukur ndodh
T`ia thëm fjalës që i mbeta besnik
A je fajtore koha Ime pse ngadalëson
Më thuaj e ke fundin protestë për flakën e Etnes
Sa dëshiroj që zjarret prekaziane ta prekin diellin
Kjo është liria jashariane që iu përulem i madh e i vogël
Ndërsa unë rri duke pritur kur hapet Kutia e Pandorës.
