Nëse të kam thënë në dritën e diellit
Të Dua
Këtu ka diçka të përjetëshme
Fjala ime e dalur nga shpirti titanik
Kur pash bukurinë e fytyrës tënde
Më kujtohet se të thash
Për mua ia kalon edhe Mona Lizës
Ndoshta nuk ke harrue
Kur për një çast u betova
Dhe ia plotësova dëshirën zemrës
Pata ba edhe be
Pasha sytë e tu të shqiponjes
Diçka më shumë se lasgushiane
e gjeta në fjalën tënde
Shejtërinë e hyjnive që më kishin mësue
të besoja
Kur të them përjetësisht
Se sa shumë të dua
Sikur dje edhe sot
më shumë se kurrëdoherë
Krijova një lum fjalësh
Për besën e dhënë
Kohës sime të pakohë
Vendit të pavend
E lumit të shndërruar në det
Fjala ime kishte vite
Kur bashkë me valët rrinte e qetë.
