Kush janë pretendentët e supozuar për Kryetar të LSHK-së

Kultura

Kush janë pretendentët e supozuar për Kryetar të LSHK-së

Më: 8 prill 2022 Në ora: 18:31
LSHK

Kuvendi zgjedhor i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës, do të mbahet më datë 9 prilll 2022 nga ora 12:00, në Lokalin e ri të LSHK-së, në Mëhallën e Muhaxhirëve.

LSHK numëron afro 300 anëtar, prej tyre, mbi 100 shkrimtar janë aktiv ndërsa të tjerët janë shumë pasiv.

Sipas statutit, anëtarët duhet ta paguajnë anëtarësinë vjetore, e cila është e paraparë me Nenit 13 të Statutit të LSHK-së.

Neni 15.Sipas Statutit Anëtari që braktis LSHK-në duhet ta njoftojë me shkrim Komisionin për anëtarësi.

Anëtari që nuk merr pjesë një vit në veprimtarinë e LSHK-së dhe nuk paguan anëtarësinë konsiderohet se e ka braktisur atë dhe fshihet nga anëtarësia.

Neni 16. Para largimit të anëtarit nga LSHK-ja, atij i tërhiqet vërejtja me shkrim nga Komisioni për anëtarësi.

Për largimin e anëtarit vendos Kryesia, me propozimin e Komisionit për anëtarësi.

Anëtari i larguar mund t’i ankohet Kuvendit në afatin njëmujor pas vendimit për largim.

Ankesa bëhet nëpërmjet Komisionit për anëtarësi.

Sipas supozimeve dhe pretendimeve në kuolare letrare janë disa pretendentë për Kryetar të LSHK-së, nëse ata i fitojnë votat nga anëtarsia e Kuvendit të LSHK-së, por vota nuk mund të marrin nga shkrimtarët e rrjeteve sociale të facebokut apo shkrimtarët jo active që nuk kanë marrë pjesë më vjetë në aktivitete letrare dhe artistike.

Shkrimtarë e përjashtuar apo larguar nga LSHK nuk mund të marrin pjesë apo të kandidohët pë Kryetarin e LSHK-së.

1.Pretendenti i parë për Kryetar i LSHK-së flitet së do të jetë Prof. dr. Shyqri Galica.

Profesor Galica e ka të kryer Gjuhën dhe letërsinë shqipe (1975), në Fakul­tetin Filozofik të Universitetit të Prishtinës, ku edhe e ka kryer shkallën e tretë të studimeve.

Më 1986 ka magji­struar me temën “Poezia e Fatos Arapit”, kurse më 1997, në Fakultetin e Historisë dhe të Filologjisë të Universitetit të Tiranës e ka mbrojtur tezën e doktoratës me titull “Faik Konica – eseist dhe kritik letrar”, të cilën e ka botuar po atë vit si libër .

Si student i vitit të tretë, më 1974, ka filluar të punoj si spiker (folës) në Radio-Prishtinë, ndërsa nga viti 1978 derisa është mbyllur gazeta “Rilindja” e Prishtinës (2002) ka punuar gazetar, redaktor e zëvendëskryeredaktor. Ndërkaq, në vitin akademik 1998-1999 ka mbajtur lëndën fillet e gazetarisë në Fakultetin e Filologjisë të Universitetit të Prishtinës, kurse në vitin 2000 ka kaluar mësimdhënës i rregullt në Fakultetin e Arteve të UP-së, ku punoj derisa u pensionua (njëkohësisht ka punuar edhe në gazetë). Në vitin 2000 është zgjedhur docent, më 2004 profesor i asocuar për lëndën histori e letërsisë, kurse më 2009 profesor i rregullt. Ka dhënë lëndët histori e letërsisë botë­rore, letërsi kombëtare I, II, letërsi I, II e III, si dhe dramatologji; në master – metodologji e punës shkencore, letërsi e sotme shqiptare. Gjithashtu në Fakul­tetin e Edukimit të UP-së ka dhënë shkrim akademik dhe kulturë gjuhe, si dhe lëndët bazat e gazetarisë dhe mediet dhe komu­ni­kimi publik (2004-2015). Në Universi­tetin Internacional të Prishtinës ka mbajtur lëndën shkrim akade­mik. Në Fakultetin Ekonomik të UP-së tre vjet ka mbajtur shkrim akademik. Deri në janar 2018 ka mbajtur mësim në Fakultetin e Arteve të Universiteti të Prishtinës, Dega e Arteve Dramatike. Ka qenë shef i Katedrës së Dramaturgjisë të Fakultetit të Arteve të UP-së, kurse një mandat ishte edhe anëtar i Senatit të UP-së. Aktualisht ishte kryetar i Lidhjes së Shkri­m­tarëve të Kosovës. Ka qenë kryeredaktor e redaktor i revistës letrare “Metafora” të LSHK-së. Ka botuar shkrime letrare – poezi e prozë, pastaj ka shkruar punime kritike për letërsinë e artin, ka publikuar artikuj studimorë, kumtesa e studime për letërsinë; ka bërë biseda me personalitete të shkencës e të artit, ka shkruar artikuj për kulturën, përkatësisht për librin, muzikën, radiotelevizionin, jetën tea­tro­re e atë kulturore; për figurat historike dhe të kulturës kombëtare e të asaj botë­rore, si dhe shkrime për aspekte të ndryshme të shkencës, të letërsisë dhe të artit. Ka marrë pjesë me kumtesa në disa tubime letrare e shkencore në Kosovë dhe jashtë. Ka botuar këto vepra: Koha flet me brezni, poezi, 1979 Poezia e Fatos Arapit, studim monografik, 1990 Amësia, tregime, 1991 Simbolika e sundimit, kritika dhe ese, 1995 Konica – moderniteti, eseistika, kritika, studim monografik, 1997 Mesazhi kritik, ese dhe kritika, 1999 Dashuria vdekërisht, roman, 2003 Identiteti artistik, kumtesa shkencore dhe vështrime kritike, 2005 Gazetarë dhe publicistë shqiptarë, fjalor enciklopedik (bashkautor), Tiranë, 2005 Bota magjike e fëmijës, kritikë letrare, 2007 Mesazhi intelektual, studime, 2012 Gjatë kësaj periudhe ka hartuar tridhjetë e gjashtë zëra nga fusha e letërsisë dhe e shtypit shqiptar për Fjalorin enciklopedik shqiptar (tri vëllime) të Akade­misë së Shkencave të Republikës së Shqipërisë (tashmë ndodhet në qarkullim), si dhe rreth tridhjetë zëra për projektin e përbashkët Enciklopedia e artit shqiptar të Akademisë së Shkencave të Shqipërisë dhe të Akademisë së Shkencave dhe të Arteve të Republikës së Koso­vës. Në vëllimin Sovremenija albanistika: Dostizenija i perspektivi është botuar studimi im me titull Vetëdija kritike dhe eseistike e Konicës (Konica’s critical and esthetic awareness) (më 2012) në vëllimin e veçantë të punimeve të Institutit të Studimeve Gjuhësore të Akademisë së Shkencave të Rusisë. Gjithashtu ka paraqitur punime shkencore e letrare në tubime të ndryshme brenda e jashtë Republikës së Kosovës dhe ka botuar punime në revista e botime të ndryshme gjithashtu brenda e jashtë vendit.

2.Pretendenti i 2-të për Kryetar i LSHK është Jahja Mustafë Lluka

Jahja Mustafë Lluka,lindi në Pejë më 17.03.1952,ku e kreu shkollën fillore dhe të mesme, ndërsa studimet e larta të Elektroteknikës i vijojë në Zagreb.

Pas kthimit nga Zagrebi,studioi në Shkollën e Lartë Komerciale në Pejë.

Është magjistër i mardhënieve ndërkombëtare.

Në vitin 1989 filloi aktivisht të merret me angazhimet kundër ndryshimeve kushtetetuese të Kosovës.

Më 1990,pas protestave të shumta në qytetin e Pejës,themeloi së bashku më shumë shokë"Shoqatën për Kthimin e Shqiptarëve të Shpërngulur nga Trojet e Veta",ndërsa në Kuvendin e Parë të Shoqatës u zgjodh Kryetar,post të cilin e mban edhe tash.

Me largimin me dhunë të punëtorëve shqiptar nga puna, nga ana e ish regjimit të dhunshëm jugosllavë, u paraqit nevoja për krijimin e një subjekti i cili do të ndihmonte shumë familje në nevojë që vuanin për kafshatën e gojës.

Bashkë më shumë veprimtarë tjerë pejanë,themeloi "Këshillin e Solidaritetit", këshill ky që i ndihmojë minatorët e "Trepçës",të "Goleshit", të "Kishnicës", të "Fabrikës së Municionit" në Skënderaj,si dhe grumbulluan dhe dhanë pagat e para për arsimtarët shqiptar të Komunës së Pejës.

Në vitin 1995 u burgos nga regjimi serb, pas organizimit me shumë shokë të përpjekjeve për armatosjen e shqiptarëve të Kosovës për tu vetëmbrojtur nga hordhitë fashiste serbe.

Ka bërë burg në burgun e Dubravës.Lipjanit,

Pejës,Pozharevcit etj.

Është shkrimtar dhe publicist letrar.

Është anëtar i Lidhjës së Shkrimtarëve të Kosovës .

Ka botuar disa libra:

1.Edhe ti Atdhe 2.Vargje vetmie 3.Mos eja në ëndër 4.Në kalanë e zemrës sime 5.Shpërngulja e shqiptarëve nga Peja dhe rewthina 1912/1994 6.Për Shtetin tim,Kosovën 7.Kosovo from "Naçertanie"to independence 1844-2008 8.Përmbledhje shkrimesh. Është funksionar i lartë politikë që nga pas lufta e deri më tash. Etj.

3.Pretendenti i tretë i supozuar është Dibran Fylli

Dibran Fylli, regjisor, ka lindur në Açarevë të Skënderajt, më 29.9.1956.

Ka mbaruar akademinë për teatër, radio, film dhe televizion (AGRFT) në Lubjanë, drejtimi regji. Është anëtar i shoqatës “Migjeni” dhe i revistës “Alternativa” në Lubjanë.

Ishte pjesëtar i radhëve të para të UÇK-së dhe udhëheqës i njësitit të parë “Shkoza2” në Açarevë; pjesëmarrës i shumë betejave, i plagosur në betejën e Llapushnikut më 8 maj 1998; themelues i trupës artistike ushtarake “Hamzë Jashari” të UÇK-së; ideator, skenarist e organizator i manifestimit përkujtimor “Ditët e përndritjës”, tash “Epopeja e UÇK-së” (5, 6 dhe 7 mars – e njohur si “Nata e zjarreve”); ishte shef i TAU “Hamëz Jashari” të UÇK-së dhe TMK-së (1998-2002), pastaj ideator, skenarist e regjisor i festivalit folklorik “I këndojmë lirisë” – kushtuar figurës madhore të UÇK-së, Mujë Krasniqi – KAPUÇI (Klinë, 6, 7 dhe 8 qershor); autor dhe skenarist i programit artistik “Ai është i gjallë”, autor i shumë skenarëve dhe organizator i dhjetëra akademive përkujtimore e solemne. Është anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës dhe i klubit të shkrimtarëve “Vorea Ujko” të Klinës. Ishte arrestuar nga gjykata e UNMIK-ut dhe ishte privuar nga liria për katër vjet – 1365 ditë ( i liruar i pafajshëm). Vepra të botuara Përmbledhje poezish “Të fala nga Stambolli”, Tiranë, 1998 Argumente “Drenica dikur dhe sot”, Tiranë, 1998 Përmbledhje poezish “Ai është i gjallë”, “Rilindja”, Prishtinë, 2000 “Edhe kjo është pjesë e jetës”, roman, KSH “Vorea Ujko”, Klinë, 2006 “Ditari i Tafrruk Tafrrukuci të Tafrrukajve”, komedi-humor, KSH “Vorea Ujko”, Klinë, 2006 “Sharkia e Drenicës”, KSH “Vorea Ujko”, Klinë, 2007 “1365 ditët e jolirisë”, poezi, LSHK, 2012 “Prekazi brezni trimash”, kronologji në 7 gjuhë, LSHK, 2013 “Edhe kjo është pjesë e jetës”, roman (ribotim), LSHK, 2013 “Hasan Prishtina, stërnip i Avdullah Veliqit”, monografi, “PrishtinaPress”, 2013 “Tahir Meha – pesë breza pushkë lirie”, kronologji (shqip dhe anglisht), “Meshari”, 2014 “Sharkia e Drenicës” (ribotim) LSHK, Prishtinë, 2015 “Lulëkuqet e lirisë” – Çdo shesh një përmendore, antologji poetike , “Meshari”, 2015 “Fryma e Lirisë”, poezi, “Meshari”, Prishtinë, 2016 15. “Hasan Prishtina, stërnip i Avdullah Veliqit”, monografi (botimi i dytë), 2018 Çmime letrare Çmimi letrar “Metafora I”, Festivali ndërkombëtar i poezisë “Drini poetik”, 2012. Çmimi “Shën Jeronimi Ilir”, Vendi i parë, takimet “Dom Mikeli 2012” , Stubëll, Viti. Çmimi i Diasporës, poezia Vendi i parë, në Festivali Ndërkombëtar i Letërsisë, Besianë, 2013. Vendi i parë – Krijimtari letrare, konkurs artistik për Ditën e Dëshmorëve, Malishevë, 2014. Vendi i dytë – manifestimi letrar “Malli poetik i Kosovës”, 2014. Fotografi dhe xhirime ekskluzive gjatë luftës 1997-1999 – mbi 200 fotografi, – mbi 400 minuta xhirime filmike. Filma të realizuar “Deri kur…?” – film artistik në dy pjesë (1996) “Kalanica e Kadiut“, komedi (1996) “Qyteti i zi”, film i shkurtër (2014). Pjesëmarrës në Festivalin Ndërkombëtar të Filmit Ballkanik në Pogradec, në festivalin e filmit “Hyjnesha në fron”, në Javën e filmit shqiptar në Nju-Jork, SHBA. Role të realizuara Filmat “Rrënjët” – Hazir Dema, “Deri kur?” – Demë Sinani, komedi “Kalanica e Kadiut” – Tafrruk Tafrrukuci, filmi “Vdekja në sy të motrës” – Babai, filmi “Azem Galica” – Bejtë Galica, filmi artistik i metrazhit të gjatë “Azemi” – polici serb, filmi i shkurtër “Qyteti i zi” – polici serb (pjesëmarrës në tri festivale), filmi artistik “Balkan Scam3” – i burgosuri, filmi artistik “Istanbul Conection”, mjeku luftëtar, filmi “Koha e hakmarrjes” – Babai, seria televizive “Vendlindja ime”, 2018. 37 filma dokumentarë dhe dy monologë “Gjaku i Kosovës“, dokumentar për luftën e UÇK-së dhe shërimin e të plagosurve (filmi është punuar gjatë luftës në TV Klan dhe është edituar ne TVSH, 1998). “Organizimi i shëndetësisë gjatë luftës“, dokumentar i promovuar ne simpoziumin ndërkombëtar (Prishtinë, 29.9.1999). Film dokumentar kushtuar jetës dhe veprës heroike të dëshmorit Skënder Çeku (2000). Film dokumentar kushtuar heronjve Nebih e Tahir Meha (kooproduksion me RTK-në, 2001). Dokumentari “Lindja dhe rrita e Batalionit të 40-të të shëndetësisë të TMK-së“ (2001). Dokumentari “Thyerja e kufirit, ideal i bashkimit kombëtar“, kushtuar Betejës së Koshares (2001). Dokumentari “Akademia e Mbrojtjes, Tempull i dijes ushtarake” (22 prill 2002). Filmi dokumentar “Vepër, jo fjalë“ (2008). Filmi dokumentar kushtuar jetës dhe veprës heroike të dëshmorit Muhedin Morina (2008). Filmi dokumentar “Fryma e lirisë zbut dhembjen për liri“, kushtuar dëshmorit Faruk Elezi (2008). Filmi dokumentar kushtuar jetës dhe veprës së dëshmorit të Brigadës 112 “Arben Haliti” (2008). Film dokumentar “Jeta dhe lufta për liri“, kushtuar dëshmorit Avni Zhabota (2008). Dokumentari “Korbi, pjesë e betejave të përgjakshme për shthurjen e Jugosllavisë“ – Mirush Dakaj (2008). Monolog kushtuar luftës çlirimtare të ZO-së të Pashtrikut (2008). Filmi dokumentar poetik “Krushqëzimi“, kushtuar 24 dëshmorëve të Jezercit (2008). Filmi dokumentar informativ “Libri në shtegtim“ për veprën e krijuesit Isak Guta (2008). Monologu “Amaneti i kullës së lashtë” (2009). Filmi dokumentar “Gjaku i lirisë“, kushtuar jetës dhe veprës heroike të dëshmorit Fehmi Rama (2009). Filmi dokumentar “Krisma e këngë”, për dëshmorin Milaim Krasniqi (2010). Dokumentari “FASHIKO” (për sportin e karatesë në Kosovë), 2011. Emisione ekskluzive dokumentare në 12 vazhdime “Luftë për jetën”, RTK (2010-2011). Dokumentari “Mbijetesa” – pjesëmarrës në “Javën e filmit” në Nju-Jork (2012). Dokumentari “Krimi” – pjesëmarrës në “Javën e filmit” në Nju-Jork (2012). Dokumentari “Ai jeton në shpirtin e popullit”, kushtuar Hasan Prishtinës (2013). Dokumentari “Shkencëtarja e gramatikës historike”, kushtuar Prof. dr. Hava Qyqalla (2017).

4. Pretendenti i 4-tërt për Kryetar në LSHK Profesor Naim Kelmendi

Naim Kelmendi u lind me 10 shtator 1959 në Ruhot të Pejës, nga nëna Xufe dhe babai Salihu. Studioi në Fakultetin Filozofik të Prishtinës në Degën e Letërsisë dhe Gjuhës Shqipe.

Shkruan poezi e prozë, por merret edhe me gazetari e me publicistikë, duke u dëshmuar edhe në këto fusha të shkrimit, sidomos me publikimet e tij, si te gazeta “Bota sot”, “Pavarësia”, “Pavarësia News” etj.

Nga veprimtaria e tij poetike janë përkthyer poezi edhe në gjuhët evropiane, duke u prezantuar edhe në antologji të ndryshme, si dhe në shtypin e kohës. Naim Kelmendi ishte themelues dhe kryetar i klubit letrar “Faik Konica” në Zvicër, i cili për vite me radhë ka lënë gjurmë në jetën letrare të mërgatës sonë atje. Drejtues dhe kryeredaktor i revistës “Top Kultura”, e cila botohej po ashtu në Zvicër. Naim Kelmendi ishte themelues dhe kryeredaktor i gazetës “Pavarësia”, pastaj ish editor i gazetës “Pavarësia News”. Nga kritika jonë letrare e kohës, konsiderohet si një ndër poetët tanë më të dalluar në poezinë tonë moderne. Edhe në fushën e publicistikës sonë Naim Kelmendi dallohet dhe çmohet si një ndër publicistët tanë më në zë,sidomos për angazhimin dhe guximin e tij intelektual në mision të fjalës së shkruar. Ishte edhe reporter lufte i gazetës kombëtare “Bota sot” në luftën e Koshares me 1999. Që nga viti 2002 (pas kthimit nga Zvicra, ku kishte jetuar dhe vepruar që nga fillimi i viteve nëntëdhjeta) jeton dhe vepron në Kosovë. Naim Kelmendi ka botuar deri tash këta libra: Shtreza në fjalë, 1985 Nyja e Gordit, 1992 Albanoi, 1992 Pse ashtu Pandorë, 1993 Çka të bëj me dhembjen, 1993 Satanai me fytyrë tjetër, 1994 Eklipsi i diellit, 1997 Përballje me vdekjen, 1999 Shqiptari vdes duke kënduar, 2000 Kohë për të folur gurët, 2001 Sipërfaqja e padukshme, 2003 Vrasja e deputetit - monografi, 2003 Beteja e Koshares…, publicistikë, 2008 Pikëpamje dhe reagime, publicistikë, 2008 Në një jetë pas Krishtit, 2010 Esenca,2010 Shqiptari vdes duke kënduar (botim i dytë), 2010 Antologjia e dhembjes poetike, 2012 Është vetëm kujtesë, 2012 Po i flisja vetes, 2013.

5. Pretendent për president të LSHK-së është edhe prof.Asllan(Lan) Qyqalla.

Asllan Qyqalla ,lindi më 1 prill të vitit 1959 në Bardhin e Madh Prishtinë.

Shkollimin fillor e mbaroi ne vdnlindje, Gjimnazin ne Prishtinë dhe Fakultetin e Filologjisë në Universitetin e Prishtinës, dega Gjuhë shqipe e letërsi.

Më 2014 në QSA ne Tiranë e regjistroi Disertacionin e doktoratës.

Në vitin 1984 u punësua mësimdhënës në Shkollën fillore në Bardh të Madh gjerë më 1994 ku edhe u zgjodh drejtor i SHF në Bardh të Madh .

Më 1 gusht 2003 emrohët Drejtor në Qendrën e Kulturës, në Fushë-Kosovë gjerë më 2015. Fotografia e Lan Qyqalla Punon si profesor në Shkollën e Mesme Profesionale në Fushë-Kosovë.

Profesor Asllani është marrë me aktrim dhe regji. Ka përgatitur disa drama e komedi me aktorët e trupës së SHKA “Naim Frashëri” , SHKA “Bajram Curri”, Prishtinë, me studentët e FF në Prishtinë , SHKA të studentëve “Ramiz Sadiku” , si dhe me "Radio Çakallën " , dhe me trupen e aktoreve te rinj te Prishtinës. Është drejtor i Shoqatës së Krijuesve, letrarëve e artistëve “Naim Frashëri” në Fushë-Kosovë si dhe Drejtor i Festivalit “Malli Poetik i Kosovës” edicioni IX tradicional.

Ka mbajtur në prill 2017 Simpoziumin Shkencor “Muhaxhirët në luginën e Anamoravës dhe Preshevës” në Universitetin e Gjilanit.

1 gusht 2019 po ashtu nën patronatin e tij ka mbajtur Simpoziumin e dytë shkencor “Muhaxhirët nëpër vite 1877/78 -2018” në Institutin Albanologjikë në Prishtinë, në të cilin morën pjesë më se 15 studiues me Kumtesa të ndryshme duke hapur foto ekspozitën me 140 fotografi të Muhaxhirëve. Veprat letrare : -“Bardhësi në Bardh” monografi, 1995 -“Nimfa e një zemre të lënduar”, tregime, 2014 -“Loti det dhimbjesh” poezi, 2016 -“LORA” poezi, 2017 -“A lombre des musse” SHB L`HARMATTAN- PARIS ,poezi, 2018 -“My love “ poezi,anglisht, Bukuresht, 2018 - LORA – MON AMOR” frëngjishtë, Bukuresht 2018 -“Anthology of Albanian poetry” Bukuresht, 2019 Fotografia e Perikli Shuli -Monografi bashkë autor Lan Qyqalla e Reshat Sahitaj “Gani Xhafolli- princ i letërsisë për fëmijë” Ka fituar disa çmime kombëtare dhe ndërkombëtare vër veprimtari letrare dhe artistike. Nga viti 2018 është anëtar i rregullt i Akademisë së Shkencave dhe Arteve Shqiptaro-Amerikane në New York,Tiranë,Prishtinë dhe Shkup. Libri me poezi i'Lora"-së i Asllan Qyqallës, që në imazhin e parë të krijohet se është ai i një dashurie idilike mes një Romeoje dhe një Zhuliete shqiptare. Për shumë kënd, që njeh veprën e mëparshme të Asllan Qyqallës, por dhe vetë Asllanin, kjo ndoshta nuk përbën ndonjë risi. Por, pasi e keni lexuar dhe në momentin kur ke mbyllur librin, padyshim, mënyra sesi autori ka arritur të japë me shumë finesë dhe ndjenjë.. dashurinë idilike në fushat dardane, të cilën as Shekspiri nuk do të gjejë fjalë për Lorën, që ta ngrejë në oqeanin e dashurisë, e Lanin, patërmale të jetës së brishtë, që mbuluar e kanë vitet e thyera, e ndien që ke lexuar vargjet e diçkaje të veçantë, ndoshta një prej elegjive më të realizuara në letërsinë shqiptare. Të gjitha poezitë e vëllimit i lidh personazhi i Lorës, madje edhe tek ato të cilat ajo s’ është, dhe aty ku duket se tema dhe vendi kanë rrëshqitur jashtë pranisë së saj, ajo ndihet ndihet në heshtje. Edhe aty ku s’është, ajo mbush edhe me mungesën e saj. Në vëllim, çdo varg sillet rreth saj, si vorbull ere, ajo thith rreth vetes vargje dhe ndjenja, ajo është epiqendra rreth të cilës vërvitet e kaluara, e tashmja dhe e ardhmja, sepse edhe e ardhmja siç thotë Lani...si zogu në pranverë, shtegton në të djeshmen. Është padyshim, një prej personazheve më të veçanta të kësaj lloj poezie në letërsinë shqipe. Ka diçka nga Beatriçja e Dantes, në atë hyjnoren e saj, në forcën dhe mundësinë për të lëvizur në të dy botët, por edhe në kohë, në të tashmen dhe në të ardhmen, është si eteri hyjnor dhe fryma që ka lënë shenjë kudo. Siç thotë poeti: Lora frymon në shtalbësinë amullore, amulli shkakton në histori. Po ashtu, është pak Zhulietë, është femra me mish e me gjak, që Romeos së saj i fal dashurinë më të bukur, por është edhe si Sibilat e Bogdanit, “të veshuna me dritë e të mbathuna me hanë”, siç shkruante Bogdani, po nga logjet dardane pikërisht 333 vite më parë, pasi në këtë botë moderne trualli shqiptar i ka dhënë vulën e vet. Dikotomia dhimbje-gëzim, përshkon poezitë e këtij vëllimi, dhimbje për atë që s’ është më, dhimbja që shkakton mungesa e madhe e asaj që botës së poetit i jepte kuptim. Dhe nga ana tjetër, është ajo çfarë i ka dhënë gëzim për atë çfarë është përjetuar, duke u përjetuar në jetën reale sërish si ninullat e djepit. Kujtimet e së shkuarës, i japin forcë për të ecur përpara, për të vazhduar jetën, madje edhe për të bekuar kohën kur Lora ishte dhe rrezatonte e i jepte dritë jetës së (Lanit) zërit poet. Dukshëm mbizotërojnë vargjet për dhimbjen, dhimbje që rrëfehet nga zëri poetik i vetmitarit të braktisur, mbi shpirtin e të cilit u derdhën shira që i hapën shteg vajit. Por ama, tek ky vëllim, Lani nuk është i mbërthyer dhe i dorëzuar nga trishtimi, madje përkundrazi ai ka filluar ta mund dhimbjen, siç thotë ai, ashtu si Gjergj Elez Alia, edhe pse ka plagë të shumta që duken se nuk do të mbyllen kurrë. Megjithëse edhe vetë plagoma e dashurisë, është dhimbja, por edhe forca për të vazhduar përpara. Filli i kësaj ndjenje të përzier mes dhimbjes, gëzimit dhe adhurimit i bashkon të gjitha poezitë si filli i një rruzareje. Ajo çfarë kam parë tek vëllimi i Qyqallës, është se në mjaft poezi poeti përdor arketipin folklorik në mënyrë të drejtpërdrejtë, herë si motiv, si temë apo dhe teknikë krijimi. Jo rradhë shprehja poetike është formuar përveç elementesh të tjera, edhe nga takimi emblematik i shprehjes poetike të shkruar vetjake, me shprehjen poetike popullore, që e afron atë me ligjërimin e gjallë të shqipes, kumbimet dhe format e të cilës siç duket Asllani i njeh dhe i përdor me përsosmëri. Lora pa vello numëron orët, në gjerdek nuse pa dasmorë, skënderbeu ngjesh shpatën krutane, Aga Ymeri ndalon në shadërvan, rinjeh nusen, rrugës së Gërmisë Por gjithnjë duke i përfshirë këto dhe duke i bërë pjesë në mënyrë mjeshtërore brenda modelit të tij poetik vetjak surrealist: Takim i vonuar me Lorën; në pranverën e blertë; në thellësinë e syve, pranë vullkanit, ku zgjimi kafshon harresën në vjeshtën e vonë. Mua personalisht, ndoshta ngaqë dhe gjuhësia është profili im, më kanë bërë përshypje mënyra sesi Lani e përdor dhe luan me fjalën shqipe, fjalët e krijuara si plagoma e dashurisë, rrugëbraktisje, ..mbytje moshake, e fjalë të tjera të këtij tipi vijnë pa sforco dhe krejt natyrshëm në vargjet e Lanit, që përveç talentit poetik, dëshmojnë edhe për një njohje dhe intuitë gjuhësore. A s’është në fakt vetë poezia një lojë me fjalën? Pasi ke përfunduar së lexuari poezitë dhe ke mbyllur librin, ke një ndjesi. Ke kuptuar se personazhi i Lanit dhe Lorës në libër, nuk janë thjesht dy personazhe që vërviten diku jashtë në kohë dhe hapësirë. Nuk janë Danteja dhe Beatriçja moderne shqiptare, nuk janë as Romeo dhe Zhulieta që luajnë tragjedinë e tyre të dashurisë në Dardani, madje nuk është as Lani dhe Lora në Prishtinë e gjetkë. Autori duke bërë vargjet e poezive, pasqyrë të shpirtit të tij ka tejkaluar dukshëm veten. Nuk është më ai, që do të na rrëfejë diçka të tijën personale, nuk është më ai personazhi që sjell dhe rrëmon kujtime nga jeta intime e tij. Besoj se ajo çfarë ke përjetuar nga leximi, nuk është as kurioziteti dhe as modeli artistik sesi një burrë i thur vargje të dashurës së tij. Ato gjëra e ndjesi të holla që dalin nga vargjet e Lanit janë të gjithsecilit që merr frymë në këtë botë, dashuria, lumturia dhe zhgënjimi nga ajo çfarë jeta të ofron, si dhe frika nga ikja e asaj që do, frika se mos e lëndon qoftë edhe me dashurinë tënde...ashtu siç thotë Lani, të lëndova nga xhelozia e stepur, në mykun e kohës, ortiqe fjalësh në pamjen tënde burbulloi-ikja e parakohshme, prush le në hapërim, në shelgje vare dashurinë... ...frikë që të kthehet edhe në makth kur e humb atë që mendon se e ke, dhe do ta kishe pranë, në çdo frymëmarrje tënden, por ke vetëm atë që kujtesa të ka fiksuar në atë shikim mallëngjyes që venitej në heshtjen e janarit. Të gjithë kemi shumë pjesë tonat nga Lani dhe Lora, dhe kjo mendoj është ajo çfarë e bën këtë vëllim me poezi të lexohet me një frymë dhe të të emocionojë. Për mua, është një art i ndjenjës, sepse Lani nuk i qëndron fort kodeve të unifikuara të poezisë, ai vizaton thjeshtë dhe natyrshëm me vargjet e tij,shkruan mes tjerash Prof. dr. Erzen Kopera. Se kush do të jetë president pë 4 vjetë do të shofim kush merr vota më shumë nga vetë shkrimtarët pjesëmarrës.

Urime të gjithë kandidatëve.

Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat