N’gjumë të rëndëpërmes ëndërrës m’erdhi një hidhërim,
nga një shoki besuar lajmi u bë trillim
Shkrova një artikull me përmbajtje n’histori,
gënjeshtra nga rrenacaku m’erdhi n‘veshtë e mi
Fjalë të“shokut”t’bartur te gënjeshtari, ishin një çudi,
përmes gënjeshtarit si ëndërr erdhënn‘veshtë e mi.
Që kurrë se besoja unë atë befasi
imjerë provokim,
S’kishte faresaktësim
Gënjeshtari thotë; unë këtë e dua,
fshije nga dëshmia atë e më shkruaj mua.
Jo e pavërteta s’ka vend n’histori,
sepse dëshmojnë pas ata që janë hyjni.
Mbërri më t’vendosur për t’vërtetën n’gjurmim,
e tërë ngjarja ishte si bisedë n’ëndrrim...
S’ishin t’vërteta por plane n’kordinim,
gënjeshtrae tëra doli marrëzim.
Puna n’të kaluarën ishin ekipore,
ugjend lehtë e vërtetapër t’kaluarën prore.
Për t’harruar jo,s’isha n‘komë kurrë,
rrjedh e vërteta si lumi me gurrë.
T’menduarit tek ne s’u fshi nga harresa,
s’isha n’komë për t’harruar që t’kem pengesa.
Shpërbëlim Perëndia na dhat’menduarit,
mos t’lejojë harresa hapësirë t’manipuluarit...
Historia nuk zhbëhet se ka njerëz dëshmi,
për t’kaluarën mbesin dokumentet n’arkiva dhe ca shtëpi
Ca shokë t‘munduar mos t‘bëjnë kësi gabime,
se rrenacaku n’jetë bën vetëm trillime
E kaluara s‘ndërrohet mbetet si ka qenë,
se hyjnitë t’vërtetën e bartin n‘vend
