Për ta bërë portretin e mësuesit ashtu si ishte,
Për imagjinatë s'më duhet sytë t'i mbyll,
Mendjen e shpirtin me dritë ta vishte,
Siç vishet rreth vetes me dritë një yll!
Një mësues që teorinë e shkrinte n'praktikë,
S'të linte më dyshuar në ardhmërinë e ndritur,
Një artist i letrave, një krijues klasik,
Do kalojë kohë e s'ka për t'u përsëritur!
Në mes të nxënësve shihej si hero,
Heronj ndiheshin nxënësit kur ishin me të,
Ushtri dijetaresh ndër vite krijoi,
Ishte shëmbëlltyrë për t'shenjtin atdhe!
Portretin e tij është lehtë për ta bërë,
Në yllin e mëngjesit kryekëput ngjason,
Shihet mëngjeseve nga një botë e tërë -
Me bardhësinë filtron e në errësirë ndriçon!
Xhika
