Të dielën
s'deshi nëna të më pagëzoj ndryshe
Veç me emrin e agimit
Për një ditë të re me fat
Nga ai çast
Hijet e zeza i verboi drita e diellit
Këtë ditë
Pagëzimin e emrit e nisa në Durrah
Dëshmitar rrënjësh t'mia pellazge
Kam shumë
Homeri
Tërë dritën fliste
Për me e pa Zeusi
Vetëm në dritën e fenerit
Shihej jeta pellazge
Bota çmendej
Pse jetonte Besa e Konstandinit
Doruntinë
Ishte koha ime e ferrit dhe lirisë
Dhe tani jetoj
Për dashurinë e mbretëreshës
Që pati guxim
Të më pagëzoi me emrin Agim
Nga fundi i Titanikut
Më nxori urata e nënës
Sot i ruaj shumë kujtime
Të jetës e për jetën
Më ato të ferrit
Ia kam lënë vet ferrit të zi
Ato ma të bukurat
Çdo ditë ia fal vargut të ri
Eh,poezi
Ç't'i fala të gjitha dashuritë e mia ty.
