1
Krah shqiponje n’Qyqavicë
Ag mëngjesi në Drenicë
Mali seç ushton:
-Antigona rron!...
2
Në tufan e në stuhi
Lufton Gona për liri
Popullatës duarthatë
U lidh plagë u mjekon vrragë
3
Me fjalën ATDHE në gojë
Dhe me dashuri
Antigona syshqiponjë
N’luftë ra për liri
Me fjalën SHQIPËRI në gojë
Me shumë ngrohtësi
Antigona si lastar
Në t’lirisë altar...
4.
Qyqavicë me gërxhe, brinja
Djep kreshnikësh-je më trimja
Stoli e rrallë e atdheut tim
Çerdhe shqipesh n’fluturim
Shqipe e rrite Antigonën
Me guxim mundi zezonën
5
Qysh e vogël gjashtëvjeçare,
Gona zemërmitare
“Pushkën” e vënte në krah
si trime, luftëtare
-Baba, mëma ime,
do të bëhem trime
Thoshte Gona prore,
në moshën fëmijërore
-“Pushkën” s’e lëshoj ,
se atdheun e due
Sikur trimi Skënderbeu
kam për të luftue’
6
Ngjitet Gona trime
malit për liri
Luftën dot s’e ndal
për një ideal
Krahut pushkën
n’zemër kishte zjarr
Luftoi nëpër male
me trimat luftarë
Dhe mbi dëborë fjeti
në t’acartin mot
Gona zemërtrime
gjoksin plot barot
7
Pranë kodriçes buzë burimit
ngrihet lart një lapidar
Atje rrodhi gjaku i Gonës,
i trimëreshës si lastar
Ra shqiponja për liri,
syri s’iu tremb dot
Korri, griu mbi gjakatarët
me flakë e barot
Gona trime zemër-ar
iku, hyri n’histori
E poeti këngëton vargje
radhaz vargëzon
Për dëshmoren e paepur
që ka emrin Antigonë
Motra Gone t’qoftë lavdi-
flakë lirie n’përjetësi!...
