Vitet ikën fluturimthi
Sikur gjethet e vjeshtës nga vasa që bien
Rikujtoj këto dëshmorë me krenari
Aty sa here qe shkoj varret i ujis me lotët e mi
Ne pranvere lulet pran jush i ujis
Një nga një iu puthi varret e skalitura në guri
Ju na e sollët lirinë me gjakun e juaj
Sa here kaloj pran jush e kujtoj masakrën serbe
Pran syve me dalin barbarët e mesjetës
Këtu në këto varre janë te dashurit tanë
Gollaku gjithkund është ma varre
Ju dëshmor jeni te radhës së fundit
Ju pushoni pran eshtrave te gjyshërve e stërgjyshërve tanë
Edhe ata vdiqën për liri e vatan
Këtu u masakruat e u dogjët egërsisht
Edhe ti fëmija i vogël këtu je pran tjerëve
Ishe akoma me qumështin e nënës
Edhe ty gjysh ti kujtoj rrudhat në fytyre
Tytën kur u drejtojshe pushtuesve
U rrite dhe vdiqe ne front me armikun
Të kujtoj ty nëno qe je në mesin e heronjve
Ta kujtojmë bukën qe dhe për burrat e malit
Te kujtojmë baba qe vdiqe burrërisht pa u trembur
Me pushke ne dore lirinë na e solle
Edhe sot me del pran sysh gjaku i juaj qe kulloj deri në lum
Breshëritë e plumbave barbarë iu vranë
Por atë dite ju lindët dhe amanet keni lënë
Tu kujtojmë për liri e atdhe keni rënë
Kurdoherë ne ëndërr kur na thërrisni
Për here atdheu iu nderon dhe rron me ju
Pak ma andej më shkojnë sytë në kasollen e vogël
U poshtëruar krenaria e jote motër
Atje me larte shihet shtëpia e hallës se babait tim
Te kujtova ty hallë të gjallë të dogjën
Në shpirtin tim gjithmonë mbetet borë acar e dimër
Po tretem i thyer ne shpirt e zemër
Lëshoj vetëm ofshamë dhe iu them
Te ju ka vetëm ditëlindje or dëshmorë
Kurrë nuk vdesin atdhetarët...
Varret e juaja i shoh te mbuluara me borë
Një copë akull më mbulon trupin
Dhe me mërdhinë ne brendësi
Krenar ndihem gjithmonë ju na sollët këtë liri…
