Po kërrokasin korbat e zi mbi kry
A jemi në në ëndërr, apo në zhgëndër,
Ky shekull i njerëzimit nuk do ngushëllim
Sikur në bisha të egra të gjejë gjasim.
Kjo tokë dardane është autoktane
Nuk duron çakaj e dreqër me bishta,
Sikur që i quante dukur i madhi Fishta
T’na rrinë mbi krye me na vajtue e fye.
Nuk do ecim më zhagas por syqelë përpara
Duke e kthyr më tutje orën për së mbari,
Armik të njohur do kemi gjithnjë përballë
Nëse me vëllaun tonë nuk ndjejmë mallë.
Kështu s’do shërohemi nga veset e liga kurrë
Do na mallkojnë fëmijët e fëmijëve tanë dikur,
Duke na u vyshkur paqja e liria në duart tona
Sikur do rrimë n’koma e s’jemi zgjuar akoma.
