Shqiponja dhe gorilla ndeshën në shesh
Me njëra-tjetren s’mund të mirren vesh,
Unë jam «gorilla» e Karpatëve malore
Dua të zhduki nga këto troje stërgjyshore.
Unë jam «shqiponja» më njohin tërë bota
Kërcënimet e tua mund të jenë të kota,
Unë fluturoj e mbrojë vetëm trojet e mia
Aty ku i vendosi thëmelet edhe vetë perëndia.
Unë jam « gorilla » edhe flakë nxjerri prej goje
Mos më refuzoni se s’largohem prej kësaj loje,
Me më të fortit e kësaj bote jam e shoqëruar
Nuk e besoj se lakmia sytë mi ka vërbuar…
Sa më pëlqen vetëm kur hesht moj «gorilla» plakë
I përgjigjet «shiponja» me sytë e mprehtë shiqgjetë,
Unë nuk pushoj reth trojeve të mia ditë e natë
Por kurrrë nuk e lakmoj të huajën me prekë.
Shikom drejt në sy, moj «gorillë» fatzeze e mjerane
Unë jam «shqiponja» i përkas këtij qielli e toke dardane,
Plas e pëlcit, pëllat e llomotit, kthehu nga je ardhë prore
Unë jam « shqiponja » dhe e zonja e kësaj toke arbërore.
