Je bilbil i alfabetit që shkëlqen në libra e abetare
I dua vargjet e tua me shkronja e rima
vargjet tona nuk zverdhen në vite si gjethe dardhe.
Ato shkrijnë borën e bardhë e mundin vetëtima
Me vargun mjeshtëror zgjon para nesh Universin
Zgjon nga gjumi diellin dhe hënën në çast
Sjell pranë parajsën e sikur prek mëngjesin
Duke shkruar për krenarinë shqiptare .
Në këtë nëntor me ty doja ta pija kafe
Në mes fleteve e shkronjave ti thur enciklopedi.
Në datëlindjen tënde dua të shkrij male
Në yjet e Kumtrit të ngrej një univëers të ri
Duart e zemrat bashkë t’i shtërngojmë
e të kesh përherë frymëzim dhe shëndet
Kemi nevojë të tjerë gëzime të jetojmë
Jo vetëm për datëlindje nëntori, i miri poet.
E dua minierën e ujëvarën e vargut, o fjalëartë
Tej ajo shoh anekënd gjeografinë shqiptare
Sa kemi mall të rrimë sy më sy bashkë
të bëhemi lavërtarë të shqipes krenare
Të dehemi nga mendja jote sa një vullkan
Me ide të reja për jetë, art e letërsi!
Ta bejmë një koktej begatie si kurrë më parë
Kemi nevojë të thurim përditë urimin më të ri.
Kemi nevojë edhe për shumë këshilla
Në rrugën e gjatë ku gjallon mençuria.
