Ti je shtylla e shtëpisë
Nëna e gjithë njerêzimit
Dhe e fëmijës!
Pa ty nuk do t'ekzistonte njêrëzimi
Pa ty oxhaku i shtêpisë
Nuk do t'ymoste
Pa ty n'as një shtëpi
Nuk do t'përkundej as djepi i gëzimit
Pa emancipimin tënd
Kombi do t'mbetej
N'katrahurat e anakronizmit!
Pa e patur edukimin
Dhe pa e ditur shkrim leximin
Mbi t'cilatë e ngritë
Shkallën e tij t'zhvillimit!
Ata burra që i keqë trajtojnë gratë
I vrasin dhe fshehin krimin
Siqë po ndodhë
N'mênyrë t'përseritur n'vendin tonë
Ata janë mbeturinatë e njërëzimit
Pjella e djallit
Dhe e keqja ma e madhe e shqipëtarizmit
N'sytê e Evro-civilizimit!
Ata që vrasinë fëmra
Pavarësisht motivet
Nuk i njohin as nënatê e tyre
T'cilatë i kanë lindur
Edukuar dhe rritur
Me shumë vujtje dhe mundime...
Vrasejtë kaq t'shumta
T'grave n'hapsirenë tonë kombêtare
Është anomalia ma makabre
N'vetëdijen kolektive shqipëtare
Si pasojë e njê kulture
Dhe edukate patriakale.
