Sa e veshtirë qenka, që nepër vena te mos rrjedhë gjaku, qe mos ta ndjesh as dhimbjen që të shtrëngon në gjoks aq shumë!
Të mos ndjesh, as mallë e, as merëzi,
Të ketë vdekë shpirti;
Të mos ndjesh që je gjallë;
Të mos ndjesh që po jeton;
Të mos ndjesh as meshirë;
Të mos ndjesh as botën rreth teje;
Qenkam gjunjëzu para cdokujt, nuk paskam parë asgjë qe po më rrethon, nga zhgenjimi i tepërt.
Nga merzia e shumë njerëzve që nuk pritej!
Gjithë kjo barrë po më peshon mbi supe, saqë më duket që nuk kam më forcë që ta përballoj!
