Rrënjet i kemi thëllë
Ato nuk thyhen kurrë
Mbijen pasardhës tanë
Si lisat n'mal
T'cilët nuk mund t'i shkulë
As edhe një shterngatë..
Rrënjet i kemi larg
Nga lindja n'pérendim
Dhe nga veriu n'jug
N'tokën e Ilirisë
N'tokën e t'parve tanë
Prllazgë, Ilir e Dardanë.
Dikur na quanin
Plisë bardhë
Si popullin
Më paqëdashës
N'Evropë dhe rajon.
Sot t'gjithë pupjtë n'Botë
E dinë katërciprisht
Se populli shqipëtar
Është popull aotokton
N'Evropë dhe Ballkan.
Rrënjet i kemi thellë
N'Dardanin Martire
Dhe gjithandej n'Mesdhe
N'tokatë pellazgo Ilire
N'cilatë gjithmonë
Është folur
Gjuha e bekuar shqipe.
