Pse Agim Veliu dukel sikur mazi para pele përderisa Isa Mustafa përsonalishtë ishte në bisedime më Albin Kurtin ? A është kjo ende pasojë e inatit ku Zoti Veliu mbeti në plan të dytë dhë, kjo ishte nji tentim hakmarrjn ndaj Isa Mustafës për ti tregue së megjithate ai është nën llupën e kontrollit të tijë dhë Lutfi Hazirit të cilit i dha mandatin e organizatorit të kampanjës zgjedhore që do ta kuptoja së mëgjithate ndikimi i tijë nuk do të jetë edhe i pa efektë. Kjo, i mbeti si borzh i Isa Mustafës ndaj Lutfi Hazirit pasi nuk u kandidue as për postin e Kryeministrit për të cilin shpresonte e as për të parin e partisë, apo është ndonji plan” B” për të ardhmën e tijë qe lenë më nënkuptue shumë kombinime të cilat befasishtë mundë të dalin sikur këpurdhat pas shiut. Së, do të mbahët Vjosa nën kontrollë, aty nuk ka dyshim qe do të jetë nji hendikep për të sepse ajo nuk do të jetë në gjendje ta zbatojë vizionin e sajë në përpikëri më të cilin fitojë simpati dhë përkrahje nga masa e gjërë si e paluhatëshmë dhë kritike ndaj vëndimëve të dëmshme për shtetin që, ndonjëhere edhe nuk ishin në pëputhje më ato partiake.
Më duar të lidhura, zonja Vjosa Osmani, pa fajin e sajë, mundë edhe të zhgënjejë që do të ishte e dëmshmë së pari për shtetin dhë shoqërinë kosovare, pastaj edhe për të, që në raport më primarën, të mbizitërojë sekundarja.
Une, sotë e kësajë dite dhë gjithmonë, e kamë nji rezervë që do të thoja edhe më arësye së zoti Haziri është nën ndikimin e Thaqit për idenat e tijë por edhe frika nga Vetëvëndosja së po që erdhën në pushtët siq janë deklarue së do të ngerhin iniciativë për shkarkimin e Presidentit të cilën Lutfi Haxiri, une nuk i di arësyet, por më tërë potencialin dhë metodat, do të tentojë ta pëngojë dhë pamundësojë nji gjë të tillë.
Isa Mustafa disi e shpetojë LDK-në nese e ka shpetue nga ndarja. Por, nuk e ka shpetue përseri nga ndikimët e grupeve përbrenda LDK-së që ënde janë nën kontrollin e grupëvë të ndërlidhura më SHIK-un respektivishtë PDK-në. Arësye, poashtu sikur ishte për Lutfi Hazirin dhë Agim Veliun si, dhë nga frika të individve të LDK-së që janë të përfëshira në korrupcion dhë punë tjera të pista të cilët disa nga ta edhe janë nën procedurën e gjyqësore e disa nën hetime, deshirojnë që mos tu hyhët këtyre punve?!
Pra, nuk u arritë momenti që e quajtëm historik sepse ishte edhe kërkesë e popullit të cilët kamë frikë së do të zhgënjehën tejë mase sa që mundë të ndodhë mos e dhashtë zoti, edhe abstenimi nga pjesëmarrja në votime. Veprim i dëmshëm dhë kundërproduktiv që ju jep mundësi atyre qe e vodhën, e shitën dhë e tradhëtuen Kosovën, të dalin më teorinë demagogjike dhë propaganduese së, këto dy parti nuk janë serioze dhë “ nuk punojnë për shtet”. Ne jemi ata që do ti “ luftojmë më përkushtmëri” sepse “ jemi të pastër dhë seriozë”.
Tani hajni, krimineli dhë tradhëtari, legjitimohët si të ndërshmë, si proshtet e popull dhë, së janë për tërësinë teritoriale dhë sovranitetin dhë paprekshmerinë e kufijve të Kosovës. Kush mundë ta blenë këtë? Askush, por, ju krijua mundësia që ta zhvillojnë këtë teori, deri të rreziku i rikrijimit të njiblloku të maparshmë, nji PANA – II që do të thoshte, Kosova po ecën prapa deri në shtetëzhbërje.
Mbetët të shifët pasi të matën muskujt politike pas zgjedhjeve të cilat populli shpresojë të jau ndajë këtë “ pleqni” së kush do të jetë në krye të oxhaku e kush në” trapazan”. Por, në krahasim më interesin e shtetit, kjo, as që ka rëndësi sepse, seicili do ta ketë vëndin që e meriton në bazë të kutit tësovranit. Dhë, kjo është vlerësimi ma i mirë dhë ma meritor.
A kishte nevojë për këtë kur prioritët ndaj prioritetëvë duhët të kishte koalicioni parazgjedhor i cili do ti pamundësonte dhë do ti kursente nga akuzat dhë kundërakuzat ndaj njeritjetri duke hulumtue më maje të gjylpërës dobësitë e pastajë, hajde edhe njihere të bashkohemi?.
Fjala e rëndë, lenë pasoja psikologjike e posaqërishtë të mentaliteti ynë i shquar për të keq që nuk jemi në gjëndje ti tejkalojnë edhe kur është interesi madhor dhë kamë frikë se edhe ajo marrëveshje postzgjedhore, do të shëndërrohët në luftë për sa ma shumë përfaqësues në Qeveri dhë dikastere për të cilat janë të interesuar që mundë ti udhëheqin më suksës sikur ato të drejtësisë, gjyqësisë, të punëve të brëndshme që ti luftojnë dukurit të cilat e sollën Kosovën në këtë gjëndje nga qeveritë e ma parshme deri të kjo e fundit që i vuri maje siq thotë populli.
Do të deshiroja që më marrëveshje ti delegojnë njerz të aftë, të pastër dhë të guximshëm që ti realizojnë premtime e dhëna sovranit. Mos të mbesin pëng e militantve partiak, bile, do të duhëshin që të dalin edhe jashtë partive kur është në pyetje kualiteti, profesionalizmi sepse shteti më analfabët nuk udhëhiqët. Këtë, e kemi parë më udhëheqjët e deritanishme.
Nese krijohën kësillojë marrëdhënieve, athere shtrohët pyetja si dhë kush do të dominojë dhë të lavdërohët për “ arritjën e qëllimëvë” të cilat po dukën ma shumë për pushtët së sa për shtet.
Populli, përsëri i zhgënjyer dhë i mashtruar edhe pas shpresës së ju do të jeni shpetimi.
Shpëtimtarët, joseriozë dhë jo të dënjë për postët shtetërore që pretendonin ta ushtronin sipas deshirës dhë kërkesave të gjëra, nuk u plotësuan kësiheri.
A ka kushë që i” mbaronë” këto dy parti mës veti qe mos ta dëmtojnë njëratjetrën dhë zhgënjejnë popullin ?!
A thue, mos duhët përseri ndërkombëtarët që të ndërhyjnë sepse, edhe njihere po e vërtetojmë së mëgjithate nuk jemi ende të pjekur, të përgjegjshëm dhë seriozë për ndërtue, shtetëformue dhë udhëhequr.
Letra e përbashkët e shtetëve mike të Quintit, është nji udhëzim bile obligativë për të gjitha partitëtë të cilat në mungesë të vetingut, mos ti propozojnë njerzit të dyshimtë e më akuza dhë të denuarit për vepra penale, korruptive e abuzive. Kjo është ndihma e parë e sinqertë që miqt tanë në procesin parazgjedhor ti përmbahën këtyre udhëzimeve po që së dojnë nji bashkpunim në të ardhmën për të mirën e Kosovës. Ata, ndërkombëtarët, jamë i bindur së do të distancohën siq kanë edhe veprue që do të thotë jo bashkpunim dhë përkrahje.
Nuk do të deshiroja që të jëmë pësimistë i papërmirësuar sepse nuk është veti e mirë, por, nga frika dhë joserioziteti që u manifestue në këtë moment, të qojnë drejtë këtijë konkluzioni që do të ishte më fatalitët.
Shpresojë së ënde nuk ka përfundue qdo gjë. Shpresa vdesë e fundit prandaj, duhët palët të reflektojnë, të mëndojnë edhe njihere mirë dhë më gjakëftohësi së, vëndimët historike për ndryshime, nuk merrën më nguti dhë jopërgjegjësi. Ende të shpresojmë nese ka vëndë për të ecur përpara sepse ja keni për obligim popullit i cili po që së edhe kësiheri përfundimishtë zhgënjehët, qfar do të jenë pasojat. Marramëndëse, të cilat vërtetë nuk do të deshiroja ti numërojë. Të presim më shpresë për të mirë.
