Ata të cilët i njohin mirë politikat nacionale dhe shtetërore të serbëve, qëkur kanë ardhur në Ballkan e deri më sot, e dinë fare mirë se cilat janë bazat mbi të cilat është ngritur politika hegjemoniste e tyre, si dhe mbi të cilat premisa është ndërtuar konstrukti etnik, biologjik dhe shtetëror i Serbisë, që nga Beteja e Kosovës (1389) e deri më sot.
Pra, dihet katërcipërisht se kombi serb është produkt i frikës dhe i shpirtit nomad (çergashë) të tyre, të cilët, siç dihet nga historia, para se të vinin në Ballkan kishin jetuar si grupe primitive dhe zullumqare në malet e thepisura të Karpateve, dhe, të cilët u përzunë nga aty për shkak të hajnive, plaçkitjeve dhe dëmëve që i bënin popullatës në atë rajon malor-kodrinor, shumë i vështirë për të jetuar.
Serbët janë njerëz dhe popull frikacak, ata i frikësohen jetës dhe sfidave të saj, sepse për nga gjenet janë njerëz dembelë, nuk ua donë punën, mbase ata kurrë nuk kanë pasur toka dhe territore të tyre autoktone, krejt çfarë kanë ndërtuar e kanë bërë pas shekullit – VII- të kur u vendosen rreth lumit Danub, duke u zgjeruar me luftëra barbare drejt jugut, kryesisht mbi tokat dhe territoret Iliro- shqiptare, mbase mjet dhe objekt kryesor për zgjerim e kishin kishën ortodokse, meqenëse deri vonë nuk kanë qenë të organizuar si shtet dhe si popull i civilizuar. Përkundrazi, gurin e parë mbi një territor të uzurpuar me dhunë, atë e vendosnin popat serb të cilët kudo që arrinin ngrisnin altarët e kishave serbe, që shqiptarët autokton i quanin “hunjtë e popit”, duke ngritur pastaj aty kisha të mëdha, si dëshmi, se gjoja serbët janë banorë autokton. Pra, në këtë mënyrë ata gradualisht i kanë pushtuar gati të gjitha tokat e huaja në Ballkan, sidomos gjatë shekujve 12 - 13 – dhe 14-të, duke u zgjeruar kah jugu deri në Maqedoni, Greqi, Shqipëri, Mal të Zi, Bullgari, ndërsa kah perëndimi i Ballkanit deri në bregdetin e Bosnjës dhe Kroacisë, deri në Zagreb si dhe një pjesë të madhe të Vojvodinës së sotme.
Të gjitha këto pushtime i kanë bërë duke vrarë, masakruar, dëbuar dhe zhdukur popujt autokton, si shqiptarët e Dardanisë, maqedonasit, boshnjakët, një pjesë të kroatëve, etj., duke u zgjeruar si popull dhe si shtet, herë në principata, herë mbretëri, herë si monarki, deri në vitin 1878, kur do e shpallin pavarësinë e tyre nga sundimi i Perandorisë osmane.
Serbët dhe politika e tyre nacional-shoviniste dhe ajo shtetërore, gjithmonë dhe pa dallim ka qenë e bazuar mbi rrena dhe gënjeshtra, dhe, këtë fakt e ka thënë troç akademiku i tyre, siç e quajnë ata, babai i kombit serb, Dobrica Qosiqi, -“Gënjeshtra është formë e patriotizmit serb dhe dëshmi e inteligjencës sonë të lindur. Ne gënjejmë në mënyrë krijuese, imagjinative, shpikëse. Gënjeshtra është interes kombëtar serb”. Gënjeshtra është në vetë qenien e serbëve”. Në këtë vend, çdo gënjeshtër përfundimisht bëhet e vërtetë. Serbët disa herë në histori i ka shpëtuar gënjeshtra...", përfundon citati.
Por, fakti të cilin dëshiroj ta potencoj këtu, është se faktor përcaktues në politikën nacionale serbe, është frika nga zhdukja e tyre si komb, të cilën ata e bartin në gjenet e tyre, qysh nga jeta si nomadë në malet e Karpatave, prandaj si “forcë” për të mbijetuar e kanë përvetësuar hegjemonizmin, krimin, vrasjet si dhe luftërat kundër popujve fqinj, në veçanti ndaj shqiptarëve dhe boshnjakëve, dhe, atë gjithmonë me pretekste të rrejshme, se gjoja shqiptarët janë ardhacak në Ballkan nga Azia, se boshnjakët janë serbë të islamizuar, se maqedonasit janë serbë dhe se Maqedonia deri në Hilendarin në Greqi, se është tokë serbe, duke e “argumentuar” këtë kryesisht me ekzistimin e kishave serbe, ngase kudo që i kanë ndërtuar ato kisha, si qëllim primarë kanë pasur pushtimin e tokave të huaja përmes faktorit fe, por më së paku për motive reale fetare.
Njëjtë, po i mbajnë të okupuara edhe sot e kësaj dite kishat në Kosovë, ku kanë ngritur enklava serbe të cilat i ruajnë popat ortodoks klero-çetnikë, në të cilat më së paku i bëhet lutje Zotit, veçse roli i tyre primarë është spiunazhi dhe propaganda antishqiptare, me synimin djallëzor për ta rrënuar nga brenda qenien etnike shqiptare, gjithnjë përmes çirrjeve dhe britmave, ankesave dhe gënjeshtrave ordinere historike, se “Kosova është djep i Serbisë”, etj, deri në çmenduri kolektive..!?
Pra, edhe veriun e Kosovës që kur ka mbaruar lufta e deri më sot, serbët lokalë me urdhër nga Beogradi zyrtar e kanë kthyer në fushë-betejë lufte kundër shqiptarëve, duke e mbajtur peng gjithë Kosovën përmes lloj-lloj provokimesh, shantazhesh si dhe veprave kriminale ndaj Kosovës, duke e gënjyer gjithë botën, se gjoja shqiptarët, gjegjësisht “organet e përkohshme të Krahinës jugore të Serbisë” (Kosova dhe Metohija) me seli në Prishtinë, po bëjnë “terror” ndaj komunitetit serb, me qëllim që t’i detyruar që të shpërngulën nga Kosova. Ngase, gjithnjë sipas rrenave të tyre, shqiptarët me çdo kusht po duan me bërë bashkimin e Kosovës me Shqipërinë, pra formimin e Shqipërisë së madhe në Ballkan !
Që të gjitha këtë shpifje makabre të tyre, nuk janë asgjë tjetër përveç se rrena të kulluara, por për mendësinë e tyre të kriminalizuar, mbi këto gënjeshtra ata po vazhdojnë ta mbështesin politikën e tyre hegjemoniste në Ballkan, jo vetëm për rikthimin e Kosovës nën pushtimin serb, por edhe pushtimin e Malit të Zi dhe gjithë Bosnjën..!?
Qëndrimi dhe politika e Albin Kurtit, për demokratizimin e Serbisë, gjegjësisht për lirimin e serbëve në veri të Kosovës nga ndikimi dhe dhuna e grupeve kriminale në veri, si dhe burgosja e disa prej tyre, siç u bë ditëve të fundit, është një mund dhe diskurs i kot politik, ngase siç i cekëm më lartë vetitë dhe logjikën piromane, uzurpuese, pushtuese, vrastare, kriminale, fashiste, raciste, hegjemoniste dhe barbare të serbëve pa dallim, jam i bindur se nuk ka njeri dhe forcë në botë, e cila serbëve, hiç disa prej tyre, mund t’ua ndryshon këto veti dhe këtë logjikë kriminale dhe të degjeneruar, primitive dhe agresive, deri në marrëzi kolektive.
A nuk është rasti dhe mënyra e kidnapimit të tre policëve tanë para dy ditësh, metodë tipike piromane dhe e llojit të kusarëve, ndqaj e vetmja mënyrë dhe metodë e ndryshimit të tyre “demokratik”, është përdorimi i frikës ndaj tyre, të cilënata e bartin në gjirin e tyre vetëm nga amerikanët. Prandaj, për t’ua treguar vendin serbëve, si dhe për ta fituar luftën ndaj tyre, e vetmja mundësi optimale dhe racionale është miqësia dhe bashkëpunimi i përhershëm i Kosovës me miqtë tanë amerikan.
Çdo variant apo rrugë tjetër, Kosovën do ta çojë drejtë humnerës, dhe, këtë trend populli shqiptar nuk duhet ta lejon me asnjë çmim..!
