Më duket se pas luftës ne ishim të bindur se jemi kafshë të preferuara shtëpiake të shoqërive dhe të shteteve që me bomba thërrmuese me rreze të gjata veprimi dhe me uranium të varfëruar, ndihmuan guerilën tonë legjendare të quajtur UÇK për të çliruar kombin dhe atdheun e saj nga okupatori gjenocidal serb.
Pra kam përshtypjen se ne më të vërtetë ishim të bindur se jemi kafshë të preferuara shtëpiake të të njëjtave shtete që më vonë ndihmuan komandantët e gueriles sonë për të këmbyer uniformat e tyre ushtarake me garderobën e rehatshme politike dhe për ta themeluar dhe vjedhur pa pengesa shtetin, duke menduar se është pronë e tyre private, apo një lopë që u është dhuruar nga fqinjët e tyre, prandaj u lejohet ta mjelin sa herë që janë të etur për qumësht.
Fatkeqësisht, ata kishin njëzet vjet rresht një qasje të tillë fatale ndaj asaj dhuratë të ëndërruar ndër shekuj, sepse ishin aq të uritur për pasurim pa djersë, saqë jo vetëm që ia falnin njëri-tjetrit lehtë çdo vepër kriminale të paligjshme, por me vonë i tërhoqën dhe i fshehën nën të njëjtën batanije kriminale edhe liderët e Ldk-së, për të blerë heshtjen e tyre për vrasjen e e figurave më të shquara të subjektit të tyre politik.
Dhe sigurisht që një qëndrim i tillë ndaj korrupsionit, krimit të organizuar, politikës dhe shtetit nuk mund të mbetej pa pasoja fatale për mbarë shoqërinë.
Pra, ajo që Vetëvendosje dhe Lista GUXO trashëguan nga paraardhësit e tyre në pushtet nuk zbriti nga qielli në formën e një fatkeqësie natyrore, por u prodhua nga banditët e pandershëm, respektivisht nga përdhunuesit e të gjitha vlerave njerëzore, kombëtare dhe universale, të cilët e keqkuptuan politikën si një biznes fitimprurës, ndërsa shtetin si një pronë të tyre private, apo si një lopë që guxojnë ta mjelin sa herë që kanë etje për qumësht.
Shtrohet pyetja se cila pjesë e shoqërisë përfitoi prej tyre?
Natyrisht, ajo pjesë e shoqërisë që përbëhej nga familjet, të afërmit, miqtë dhe të njohurit e tyre, të cilët ishin edhe ndihmësit më besnikë të krimeve të tyre, duke i mbuluar ato si jorgan dhe duke ua siguruar atyre votat e varfnjakëve të pashpresë me paratë e vjedhura nga buxheti i shtetit, nga doganat, nga taksat, nga arkat e shtetit, nga tenderët e manipuluar të privatizimit dhe nga shitja e aseteve më të vlefshme shtetërore për një shumë të rënë dakord që dallonte ndjeshëm nga ajo e deklaruar në kontratat zyrtare.
Dhe tani kur dëgjoj se po këta bastardë janë të shqetësuar për fatin e veriut të Kosovës, duke e ditur saktësisht se ua dhuruan negociatorëve serbë në negociatat e Brukselit, më villet nga sasia e pamatshme e pisllëkut në karakterin e tyre.
Sepse e di shumë mirë se ata mezi presin që Albin Kurti të mbartë mëkatin e tyre mbi shpinë si gomar.
Mirëpo, populli i ka skanuar si skaneri më modern mjekësor dhe tashmë nuk mund ta fshehin prej tij as pisllëkun e imagjinatës së tyre, e lëre më ta fitojnë besimin e tij.
Dhe mirë është kështu.
