Gjendja, të cilën Shoqata Amerikane e Psikologjisë (APA) e përshkruan si “një frikë kronike e shkatërrimit të mjedisit”, është përhapur.
Një sondazh i fundit, i kryer gjithashtu nga APA, zbuloi se 68 për qind e të rriturve amerikanë thonë se kanë të paktën pak eko-ankth – dhe rreth gjysma e atyre midis moshave 18 dhe 34 vjeç thanë se stresi i tyre për ndryshimin e klimës ndikon në jetën e përditshme.
APA shton se eko-ankthi – i njohur edhe si ankthi i klimës ose ankthi i ndryshimit të klimës – mund të shkaktojë efekte akute (zakonisht pas një katastrofe natyrore) dhe efekte kronike (që rezultojnë nga ndryshimi gradual i klimës) në shëndetin mendor.
Ato mund të shfaqen si:
– Tronditje dhe trauma
– Çrregullim i stresit post-traumatik
– Stres i komplikuar
– Ankth
– Abuzim me substanca
– Agresion dhe dhunë
– Humbje e kontrollit
– Ndjenjë e mungesës së shpresës, frikës, fatalitetit etj.
Kush preket më shumë nga ankthi i klimës?
Nuk është për t’u habitur, ata që përjetojnë pasoja të drejtpërdrejta të ndryshimit të klimës – zjarret, stuhitë, përmbytjet – janë veçanërisht të prekur.
Shkencëtarët kanë studiuar prej kohësh efektet psikologjike të katastrofave mjedisore për të ditur se ndikimi te shëndeti mendor është shumë real. Pas uraganit Katrina – stuhia e vitit 2005 në SHBA e cila mori mbi 1800 jetë – një në gjashtë të mbijetuar tregoi shenja të çrregullimit të stresit post-traumatik dhe ide vetëvrasjeje.
Ndryshimi i klimës është shkencërisht i pamohueshëm dhe një kërcënim real. Prandaj është racionale të shqetësohesh për të. “Pak ankth mund të jetë një gjë e mirë nëse ekziston një problem i vërtetë”, thotë Susan Clayton, bashkëautore e raportit eko-ankthit të APA. “Ankthi është mekanizmi ynë sinjalizues që thotë: Hej, duhet t’i kushtosh vëmendje kësaj çështjeje sepse është kërcënuese.”
Nuk ka ndonjë formë për të lehtësuar ankthin për klimën dhe mjedisin, por kontributi i vazhdueshëm personal ose përmes shoqatave të mbrojtjes së klimës dhe mjedisit ndihmon shumë.
