Puthja në darkën e fundit nxori pelinin
prej buzëve
doli fjala e helmi
buzët edhe puthin edhe kafshojnë
korbi i zi ti nxjerrë sytë
për shtatë aspera tradhtia gjakun e bën fli
në gotën me verë e pa vdekjen
e ngriti duke parë sytë e frikës
te profetikes që nuk i besonin fjalës
e nuk e pandehin përtej natyrës njeri
as urtinë as mirësinë
tradhtia hyn nën bri e del në maje të syrit
edhe në buzëqeshje e në maje buze
edhe në përqafim e shtihet si përmallim
edhe në fundin e darkës ku pihej verë
ku bëhej fli gjaku e korpi
kah fundi i një darke të fundit
vdekja e ringjallja bëjnë hije
në kupën e verës
kulti i shpirtit i gjallë
ngjyra e verës e tradhtia
bëhen si ngjyra e gjakut e vdekjes
i dehu profetët
më pastaj nuk u besonin as fjalëve
as syve.
Toka e etur
Dhe Zoti tha: “Toka e thatë le të duket”
një thesar u pa në dritën e saj
në valën e shpirtrave edhe një qeshje
e Krijuesit
më të bukurën ditë doli njeriu
e etur kjo bimë
iu dogj gjuha e i mori flakë mendja
e piu ujin e kopshtit
e ranë në dilemë me tokën
çka të bëjnë me thesaret
që shihen në dritën e Zotit!
Toka tha: “Jam dita e parë e krijimit”
pas meje vijnë drita, gjallesat, bimët
fara e jote dhe guri i oniksit.
Njeriu i tha Tokës: “Jam qeshja e Krijuesit
shëmbëlltyrë e fara e mirë
thesaret i mbaj unë
të fshehura te ti.
Toka dhe njeriu me dilemën
për thesaret
u dogjën nga etja.
Stay at home save lives
Në çdo fatkeqësi fati na lë një derë të vogël! (Servantes)
“Rri n’shpi”, shpëto jetë
kaq për fije shprese kapet fati
virale bëhet
jeta e gjithë të gjallëve
sa herë bie hije e zezë
e bie terri
mëngjesin nuk e di kush e rron
çast është ky i përshpirtshëm
apo mashtrim
se po ndryshon rendi i ri
po rrotullon gjithçka mbi tokë
e vetëm qielli mbetet blu
“rri n’shpi”
rri vertikalisht e shiko
si del hëna e skuqur
e sytë e dehur me copën e përfytyrimit
të gjitha lum miku, të gjitha
janë partiturë e natyrës
ta kërrusin edhe ashtin e butë
nuk është si në letër
me vargje
pikëllimi e kafshon edhe pranverën
derisa ti rri në shtëpi
ngjyrat e pemëve përtej
hije i përtyp
ëndrrën e qiellin i ndanë një tis i hollë
“rri n’shpi”, rri në dhomë e zhvishu
jo krejt
se bëhesh vegël e pa përdorshme
as mos u ç’vesh krejt, se vuajtja ta lë vulë
as mos fol, se mushkëritë ta bëjnë gjamën
as krejt mos hesht
se të trokasin në derë për mortje
ka të jesh në shtëpi.
Mars-prill, 2020.
