Sapo prek ajrin e agut, luleve të paprekura
Dëgjojë ninullat e shuara n’djep të historisë
Nëpër tela të lahutës tingujt e përjetshëm
Hite kombëtare, dëgjohen krismat e trimërisë.
Udhëve të shtrëngatave lexojmë
Idealet kombëtare e sentencat e mençurisë.
Teksa ndjej aromën e amanetit lisave të lashtë,
Shfletojmë jetët nëpër faqe të bardha,
Ku na buzëqeshin fotografitë lapidarëve
Flladitur me trimëri dhe gjak për Liri,
Aty qëndron i madhërishëm Ibrahim Rugova
Me diellin e së ardhmes për kombëtari.
Ndjej të më rrahë ajri i Lirisë, bjeshkëve kryelartë,
Tek çdo shkronjë e çdo fjalë të gjuhës shqipe,
Rrezaton burri i shekullit të Kosovës e kombëtarisë.
Portret i heshtur, kështjellë me shallin në qafë,
Është libri i shenjtë i burrit të historisë.
Në kështjellë të lirisë
(Kushtuar poetit Tahir Desku)
Mes ëndrrash e legjendash
mbahem fort pas pemës së identitetit,
mes gumëzhimash, krismash e të qara foshnjash
maleve të lashtë të Drenicës.
Në faqen e purpurt të historisë
përkund djepin,
muza shpirtërore
e poetit Tahir Desku nga Klina.
Në duar shtrëngoj ruzaret e Shën Mërisë
ku shndrijnë aureolat e “Engjëjve të lirisë”.
Në logun e përgjakur të luftës
rritej trimëria e fjalës...
Luftëtari dhe reporteri trim
me gjak qëndisi vargje për liri.
Shëtis nëpër ëndrra legjendash
mes drithërimash lotit...
Shshëëtt! Shpirti i tij oshtin
nën frymën e tokës Amë...
Tej në horizont shfaqet një kalë i bardhë,
ngarkuar me degë ulliri, vjen prej larg...
Hingëllima derdh tinguj mitik...
Shëtis nëpër ëndrra të gjelbra...
Malet e Drenicës
me zogjtë që shtegtojnë qiparisave të lirë,
duke kënduar këngën e përjetshme:
“ENGJUJT E LIRISË”!
