Me fjalë të lashta të kryeherit pellazg
me fjalë të shqiponjave të urta dhe të
serta, i them mbesës sime Shqipërisë
dhe mbesave, Dardanisë e Çamërisë:
Nuk jemi të kërcënuar nga dashuria,
as nga idetë që shpërthejnë universin
por nga muret që nuk e mbajnë çatinë
i thosha sot Shqipërisë trashëgimtares
sime. Një zë i zogjve kumbon qiellit
dhe shkon përtej dritës që unë e shoh
jam në një çast ku s´ guxoj të dehem
që mos të marr kahe të pakalueshme
Shqipëri, Dardani, Çamëri dhe Iliridë
ky tekst është një testament i Zeusit,
një tekst i bukës sonë dhe i shpatave
tekst i kënduar në meshën e Dodonës.
Ata që provojnë ta kthejnë në pluhur
të kaluarën pellazgo epirote, gabohen
rëndë, pellazgët jemi popull perëndi
nga tre perëndi e krijuam një perëndi.
Pellazgët jemi popull me gjuhë të
folme dhe të shkruar, me dijës të
shquar dhe arkitektë me vepra të
mëdha, ngritëm Dodonë e Akropol
qytetëruam Sumerët dhe Egjiptianë!...
Tërë antikitetin pellazgë na e mori
Evropa, prijësit e saj Gëte e Volter
na e morën Homerin dhe Sokratin,
dhe gjithë atë pasuri të antikitetit
tonë dhe, sajuan një shtet të paqenë,
sajuan Greqinë që s´ dinte greqisht!...
Pellazgët sot s´ jemi popull i vdekur
shqiptarët janë trashëgimtarët tanë,
Shqipëri, Dardani, Çamëri e Iliridë
jemi fjalë e lashtë e kryeherit pellazg!...
