Para se të jepte shpirt Ahtisari,
I doli si engjëll karshi shqiptari:
- Ju merituat më tepër pavarësi,
E mbetët të ndarë me Shqipëri.
E ashtu të ndarë e të katandisur,
Me kaq titullarë e kryeministër.
Po shkoj me sy të hapur në varr,
Si s’bëra më shumë për shqiptarë?
Sa keni harxhuar mund e energji,
Për t’ju njohur Evropa me Serbi.
Me pas punuar si duhet për unitet
Do t’ishit të bashkuar për 15 vjet.
Por, ja që lakmia ka ngjyrën e ftoit,
- Njëri i bie thumbit e tjetri patkoit.
A e dini ç’ka thotë Ramë Tiramani?
- Me një “lugë” ujë nuk bëhet nami!
Pastaj me vrull shpërthen Prishtinalia
Pa mua ore, s’bëhet dot Shqipëria!
E ashtu të ndarë edhe të përçarë,
Nuk më bëni nder as mua në varr!
Mos besoni fort n’Borrell dhe Lajçak,
Këta dhe të tjerët, s’janë burra aspak.
Mbani mend, kumbarën e pavarësisë:
- Mos bëni hajgare, me vlerat e lirisë!
