Një magji në mjegull, po më ateron mbi
shpirtë cdo ditë,
Po ma veshtirëson cdo ditë të jetës,
Po me bëhej makth për të jetuar,
Po ma mjegullon cdo andërr,
Po ma bën cdo gjë erresirë,
Veshtirë për tu kaluar;
Veshtirë për ta jetuar;
Veshtirë për ta harruar;
E doja cdo cep të jetës, por kisha frikë,
dicka po synonte të mi merrte nga duart të
gjitha, e lashë për të vazhduar të mendonte ashtu..
Jo që hoqa dorë, por për tu bërë edhe me e fortë sa që isha;
T’i tregoja se në jetë ka veshtersi;
T’i tregoja se cdo gjë në jetë kalohet;
T’i tregoja se cdo gjë që është e imja,
mbetet e imja..
