Të dhemb shpirti ndoshta, Po thjesht mësohesh me jetu me dhembje, Mundohesh me i pastrua kujtimet po dhe mundohesh me mbijetua,
E qetë jam nuk po ndjena me faj për asgjë.. Po ndjehem si një fëmijë i vogël që ka një shpirt shumë të pastër..
U mësova po thuajse të heshtë për gjithçka, nuk po me dhimbset me asgjë..
thjesht gjithçka le të kaloj, sikurse jeta që po kalon,
Ndoshta është faji që diçka nga brenda të heshtë, dikush t’i vodhe të gjitha nga jeta,
Diellin;
Yjet;
Hënën;
Mbetesh si një fëmijë i braktisur pa asgjë..
Shkrim autentik,
