Një kuti të vogël, ku misteret fshiheshin,
Pandora e hapi, dhe fatet aty ndryheshin.
Edhe pse mbyllur fort, me zemër të vrarë,
Por kurioziteti, gjithmonë është fitimtar.
Nga kutia, shpërthenin dritat e errësirës,
Dhimbje, vuajtje, sëmundje dhe pjesë të mynxyrës.
Pandora u tmerrua, por ishte vonuar,
Nga kutia e hapur, fatet u liruan.
Por në fund të kutisë, diç ende qëndronte,
Shpresa fare e vogël, në errësirë fluturonte.
Edhe pse të gjitha fatet tash ishin në liri,
Shpresa mbeti brenda, si drita në errësi.
Kjo është historia e Kutisë së Pandorës,
Një mesazh për njerëzimin nëpër gjurmë të kohës.
Edhe në ditët më të errëta, besohet dhe thuhet,
Shpresa qëndron prore, edhe kur gjithçka humbet.
