Fol or fol n’gjuhë të nënës
Asnjë ditë mos ki droje
Dhe kur je në krahë të ëndrrës
Dhe kur dhimbja vjen në mote.
Gjuha shqipe mbretëreshë
Më e vjetra, më e lashta
Me këtë nisi një jetë
Folën zotërat nëpër shekuj.
Fol, or fol gjuhën e bukur!
Si në Prevezë Artë a në Buletin!
Si në Alpe borëmbushur
Si në Ohër a Luginë.
Si Peja dhe Ulqini
Manastiri,e Panamithija
Si Prishtina dhe Tetova
Si Tirana, Mitrovica.
Këtë gjuhë mos e moho!
Është gjuhë perëndie
Kurrë mos u turpëro
Nëpër shtigje gjithësie!
Mos ndaj gjuhën toskë e gegë!
As turqisht e arabisht
Se kjo gjuhë është e shenjtë
Madhështi mbi madhështitë.
Mos u lut me gjuhë djalli
Se ke gjuhën tonë shqipe
Është gjuhë margaritari
Që na ndrin përherë në shtigje.
Mbaje pranë natë e ditë
Abetaren shkronjë zjarrtë
Gjithë bota ka lakmi
Kur me të shkruan shqiptari.
