Se arsimimi është shpirti i kombit, këtë e kishte thënë që moti patrioti i shquar demokrat, personaliteti i rrallë e heroi i madh i kombit tonë, Hasan Prishtina. E meqë ishte pishtar i flaktë i arsimit shqip, ai edhe e kishte jetësuar këtë thënie me shkollimin e tij personal duke shkrirë tërë pasurinë e tij për arsimin shqip. Këtë rrugë të mësimdhënies e zgjodhi dhe e ushtroi me shumë dashuri, entuziazëm e përgjegjësi edhe mësuesi Bilal Alaj , nga fshati Katërkollë ( Anë të Malit), Komuna e Ulqinit. Shkollimin fillor e ka kryer në Shkollën Fillore “ Bedri Elezaga” në Katërkollë,, kurse Shkollën Normale në Prishtinë. Nuk u kënaq me kaq dhe diplomoi në Fakultetin e Mësuesisë , në Universitetin e Prishtinës.
Sikur e ka bekuar Zoti me profesionin e mësuesit!
Bilal Alaj ndjehet i lumtur që ëndrra dhe dëshira e tij për t’u bërë mësues iu plotësua, sepse ky profesion për të është i shenjtë, ashtu siç janë vet nxënësit me çiltërsinë, dashurinë dhe botën e tyre fëmijërore e të padjallëzuar. Profesionin e mësuesit e ka zgjedhur me dëshirën më të madhe prandaj shprehet : “ Sikur të ndodhte ajo që nuk do të ndodhë, përsëri do të zgjidhja profesionin e mësuesit”. Sikur e ka bekuar Zoti me profesionin e mësuesit! Në përvojën e tij shumëvjeçare gjithmonë ishte dhe mbetet parimi se të edukosh dhe të mësosh gjenerata të tëra nxënësish është mund e përkushtim, kënaqësi e dashuri, nder e krenari, por edhe detyrim dhe përgjegjësi e madhe.
Fillimet e punës me ditar në dorë
e mësimdhënies e filloi, pasi e mbaroi me sukses Shkollën Normale në Prishtinë , në paralelen e shpërndarë të SHF” Bedri Elezaga” të Katërtkollës, në fshatin Megjureç, ku mësimi zhvillohej në gjuhën joamtare ( serbokroate). Në këtë fshat të largët mësuesi i ri Bilal , me përgatitje të lartë profesionale, në shkurt të vitit 1972 mori për herë të parë ditarin në dorë. Për të ishte një ndjesi e rrallë dhe e papërshkruar, që iu krijua mundësia dhe pati fatin të kthehet në vendlindje dhe të punojë në shkollën, ku i kishte marrë mësimet e para, ku mësuesit e tij ia kishin shtuar dashurinë për dije, për gjuhën e atdheun, lashtësinë e kombit tonë, mësimet dhe shkathtësitë për jetën. Edhe pse prej atëherë kanë kaluar 52 vjet ende e ka të freskët dhe kurrë nuk do harrojë takimin e parë dhe njohjen me nxënës. Përshëndetja e ëmbël, buzëqeshja e çiltër , hyjnore e engjëllore e nxënësve e përcjellin dhe e shoqërojnë edhe sot.
Hapi rreze diturie në fshat dhe qytet
entuziast Bilal Alaj, pas dy vitesh pune në fshatin Megjureç dhe kryerjes së shërbimit ushtarak, përsëri punësohet në SHF “ Bedri Elezaga” në vendlindjen e tij, ku ka punuar deri në vitin 1978. Prej aty shkëputet nga arsimi dhe në vitin 1979 kalon në Ulqin, ku punësohet në Sekretariatin e Mbrojtjes Popullore. Në këtë sekretariat ka punuar gjashtë vite dhe ka përjetuar atë që nuk e kishte menduar asnjëherë, largimin nga puna dhe arrestimin , duke e akuzuar si nacionalist. Ky dënim i rëndë dhe i padrejtë që iu bë këtij personaliteti të shquar të arsimit i ndaloi atij të drejtën e punës, deri në kohën e ndryshimeve demokratike në Mal të Zi. Por, nuk ia theu fuqinë e madhe , moralin dhe dashurinë e tij të flaktë shpirtërore, që të vazhdojë të hapë rreze diturie tek nxënësit shqiptarë në fshat dhe qytet. Në vitin 1990 u punësua në SHF “ Marshall Tito” në Ulqin, ku ka punuar deri në vitin 2006.
Mësues i mirë dhe udhëheqës i aftë
Mënyra e sjelljes si mësues të Bilal Alajt vazhdimisht është shprehur me fjalë dhe veprime. Një nga parimet kryesore të tij në punën e mësuesit dhe drejtuesit, ka qenë disiplina e punës, të cilën ai gjithnjë e ka vlerësuar si një nga faktorët kryesorë të drejtimit të shkollës dhe klasës. Parimi i këtij mësuesi ambicioz , në punën e vet edukative -mësimore, ka qenë dhe është udhëhequr nga koncepti se një mësues i mirë duhet t’u mësojë nxënësve që ata të marrin përgjegjësinë për të mësuarit dhe të arrijnë t’i realizojnë objektivat që i vënë vetes.
Si mësues dhe edukator i mirë dhe drejtues i aftë i shkollës Bilal Alaj vazhdimisht është dalluar për inteligjencë, njohje të profesionit, kryerje të punës me ndërgjegje e dashuri për nxënësin, durim, qëndrim të drejtë dhe sinqeritet. Ai gjithnjë dhe gjithmonë i ka dashur nxënësit dhe shkollën, duke punuar me këmbëngulje e durim për mbarëvajtjen e tyre. Shumë nxënës që janë edukuar dhe mësuar nga “dora” e tij, janë dalluar dhe vazhdojnë të dallohen për vullnetin e mirë për të mësuar sistematikisht.
Të gjithë kolegët dhe bashkëpunëtorët e tij, që së bashku kanë punuar dhe kanë kontribuar në edukimin dhe arsimimin e nxënësve shqiptarë dhe në përmirësimin e kushteve të jetës sociale-ekonomike të fëmijëve me aftësi të kufizuara, natyrisht që vazhdojnë të ruajnë respektin e dashurinë për këtë njeri dhe intelektual të veçantë. Të flasësh për cilësitë njerëzore të Bilal Alajt , nuk mund të mos thuash se ai është një njeri modest, shembull i veçantë në komunikim, me nxënës, kolegë dhe bashkëqytetarët e vet.
Ta duam dhe ta respektojmë profesionin e mësuesit
Kjo thënie është porosia e këtij mësimdhënësi model, tashmë në pension, i cili gjithherë procesin edukativ e vuri para atij arsimor, duke menduar se njeriu i edukuar mirë mund të jetë i dobishëm për familjen e tij, për rrethin ku jeton e vepron, për kombin dhe atdheun. Ai shprehet se ky profesion është zbavitës, sfidues i vështirë dhe ekzistues. “ Toni Bler ka thënë: “Ashtu siç është arsimi sot është kombi nesër” , kurse Sami Frashëri ka thënë: “ Nëse do të mbjellësh për një vit, mbill misër e grurë. Nëse kërkon që të mbjellësh për gjithmonë mbill arsim e kulturë”. Këto thënie, vlerëson Bilali na këshillojnë ne mësuesve që nëse gabojmë në procesin edukativo-arsimor, ky gabim kurrë nuk do të përmirësohet . “ Prandaj ta duam, ta respektojmë dhe ta aplikojmë me shpirt ngrohtësinë e profesionit të mësuesit, sepse do të përfitojnë nxënësit tanë, që janë ardhmëria jonë”, na tha ai në përfundim të bisedës sonë.( Koha Javore)
