Nëse kishe një fëmijëri të vështirë, shpejt e kuptove se duhej t’ia dilje vetë dhe arrite këtu ku je tani, vetëm. Ju i keni mbijetuar shantazheve morale, ndjenjave të fajit dhe lidhjeve emocionale dhe kjo sigurisht ju ka bërë më të fortë dhe më të ndjeshëm, por kjo është bërë me një çmim të lartë. Si e pagove gjithë këtë forcë? Me dhimbjen që mban brenda, me vetminë dhe besimin e thyer…
Ndiheni vetëm dhe ndryshe
Ndjenjat e vetmisë së thellë janë shumë të zakonshme tek të rriturit që kanë jetuar një fëmijëri të vështirë. Megjithatë, vetëm rrallë këta të rritur janë vërtet të vetëdijshëm për sfidat e vështira që duhet të kapërcenin kur ishin fëmijë. Ata që kanë pasur një fëmijëri të vështirë, edhe nëse nuk janë të vetëdijshëm për dramën e ngjarjeve që u është dashur të përballen, do ta gjejnë veten me të gjitha simptomat e asaj që quhet “trauma e marrëdhënieve”. Në veçanti, atyre që kanë pasur një fëmijëri të vështirë mund t’i duken këto përvoja shumë të njohura:
Ndjenja e vetmisë
Vështirësi për të qenë vetëm
Nevoja e vazhdueshme për stimuj ose diçka për të shpërqendruar veten (muzikë, lëvizje, TV …)
Vështirësi për të kuptuar thellësisht veten dhe nevojat tuaja emocionale
Ndjenja e thellë e zbrazëtisë që mund të shfaqet edhe si “mërzi” ose një ndjenjë se diçka mungon
Vështirësi në rregullimin e distancës midis vetes dhe të tjerëve (ose shumë i përmbajtur ose shumë i ngjitur)
Ndjenja e turpit
Lehtësia e ndjenjës së fajit
Ndiheni sikur nuk jeni të mjaftueshëm ose fatalisht të papërsosur
Vështirësi për të kuptuar dhe rregulluar emocionet
Pasojat e një fëmijërie të vështirë
Gjithçka që dimë për besimin, respektin, intimitetin, ndarjen, afërsinë emocionale, ndjeshmërinë, mbështetjen reciproke, butësinë, kërkimin e dashurisë (…), është e lidhur me kujdesin parësor që kemi marrë si fëmijë, është e lidhur me marrëdhënien që prindërit tanë kanë pasur me ne që nga momenti i lindjes. Nëse nuk jemi mirëpritur, dashuruar dhe vërtetuar, nëse besimi ynë është tradhtuar dhe pritshmëritë tona fiziologjike për pranim janë shkatërruar, atëherë i gjithë edukimi ynë emocional do të komprometohet. Secila nga temat e spikatura të ekzistencës sonë (ambiciet, vetë-perceptimi, perceptimi i tjetrit, dashuria…) do të prishet nga spektri i refuzimit, zotërimit, kërkimit mbytës nga njëra anë dhe distancave të tmerrshme nga ana tjetër.
