Ndryshe nga mbipopullimi i verës, çdo stine tjetër në Borsh është e shkretë.
Në fshatin turistik të lakmuar gjatë ditëve të nxehta, këtë fund shkurti rrallë sheh njerëz rrugëve.
Më të rinjtë janë larguar. Aty kanë mbetur prindërit e tyre, shumica të moshuar.
Ata tregojnë vështirësitë ekonomike që hasin përtej sezonit turistik.
“Punë nuk ka, në Borsh 1 muaj e gjysmë është turizmi.”
“Janë të stresuar, janë të ngujuar brenda nga frika. Punë nuk ka.”
Të ardhurat që nxjerrin gjatë verës nuk mjaftojnë për pjesën tjetër të vitit, ndaj sytë i kanë kthyer nga kultivimi dhe tregtimi i agrumeve.
“Kanë punuar te ulliri njerëzit, kanë pasur pak të ardhura. Tani janë pa punë, përgatiten për beharin.”
“Ka shumë njerëz që nuk e përballojnë dot jetesën, ilaçet.”
Shpresojnë që kjo verë të jetë më fitimprurëse se e shkuara edhe pse janë të vetëdijshëm që sezoni do të diktohet nga situata e pandemisë.
“Kemi shpresë se mos do të jetë më e mirë se sezonin e kaluar, nuk e di si do të zhvillohen ngjarjet.”
“Mbase lehtësohet masat dhe ikën kjo frika e Covid.”
Në fshatin bregdetar të Borshit jetojnë rreth 2500 banorë.
